Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Φούρνοι μικροκυμάτων - Κίνδυνος για την υγεία;

 
Στα πλαίσια των συχνοτήτων και των επιπτώσεων τους στην υγεία, αξίζει να σημειωθεί μία ακόμη φαινομενικά ακίνδυνη καθημερινή συσκευή. Όπως και τα κινητά έτσι και οι φούρνοι μικροκυμάτων, έχουν εισχωρήσει σε όλα σχεδόν τα σπίτια -και τα εστιατόρια- του δυτικού κόσμου. 
 
Κατά διαστήματα γίνονται αναφορές στις βλαβερές συνέπειες της χρήσης τους, όμως οι αντίθετες καθησυχαστικές γνώμες «ειδικών», δεν επιτρέπουν στον απλό πολίτη να αντιληφθεί το μέγεθος των επιπτώσεων.
 
Οι φούρνοι μικροκυμάτων, θα έπρεπε να ονομάζονται «φούρνοι ακτινοβολιών», αφού στην ουσία εκπέμπουν μικροκυματική ακτινοβολία 2450 MHz στα τρόφιμα. Κάθε φούρνος μικροκυμάτων περιέχει ένα magnetron, ένα σωλήνα δηλαδή, μέσα στον οποίο τα ηλεκτρόνια επηρεάζονται από μαγνητικά και ηλεκτρικά πεδία με τέτοιο τρόπο ώστε να παραχθεί η ακτινοβολία μικροκυμάτων που αλληλεπιδρά με τα μόρια των τροφίμων.
 
Η θερμότητα στα τρόφιμα δημιουργείται από την μοριακή τριβή που προκαλεί η εκπεμπόμενη ακτινοβολία, καθώς αναγκάζει τα μόρια των τροφίμων να περιστραφούν με την συχνότητα της, δηλαδή εκατομμύρια φορές ανά δευτερόλεπτο. Η τριβή προκαλεί ουσιαστική ζημία στα μόρια: τα παραμορφώνει. Το επιστημονικό όνομα αυτής της παραμόρφωσης είναι «δομικός ισομερισμός». Οι φούρνοι μικροκυμάτων αποσυνθέτουν και αλλάζουν τη μοριακή δομή των τροφίμων με την ακτινοβολία. 
 
Η Dr Lita Lee από τη Χαβάη σε έκθεση της στο Lancet, στις 9 Δεκεμβρίου 1989 αναφέρει πως τα μικροκύματα σε βρεφική τροφή, μετέτρεψαν ορισμένα δια-αμινοξέα στα συνθετικά ισομερή τους. Τα συνθετικά ισομερή δεν είναι βιολογικά ενεργά. Περαιτέρω, ένα από τα αμινοξέα, το L-proline, μετατράπηκε στο δ-ισομερές του, το οποίο είναι γνωστό νευροτοξικό και νεφροτοξικό.
 
Στο παρελθόν μάλιστα ο φούρνος μικροκυμάτων στάθηκε μοιραίος για τη ζωή μίας ασθενούς στην Οκλαχόμα. Συγκεκριμένα στην ασθενή Norma Levitt κατά την χειρουργική επέμβαση ισχίων στο νοσοκομείο, χρησιμοποιήθηκε αίμα που θερμάνθηκε σε φούρνο μικροκυμάτων, με αποτέλεσμα να τη σκοτώσει μία απλή μετάγγιση αίματος[3]. (Προφανώς η ακτινοβολία μικροκυμάτων άλλαξε κάτι στο αίμα.) Το 1991 έγινε η δίκη. 
 
Η κλινική μελέτη του Dr Hans Ulrich Hertel[4]το 1991, σε συνεργασία με τον Dr Bernard H. Blanc του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ιδρύματος Τεχνολογίας και του Πανεπιστημιακού Ιδρύματος Βιοχημείας στη Λοζάννη, ήταν η πρώτη μελέτη σχετικά με την επίδραση της μκροκυματικής ακτινοβολίας στα τρόφιμα και τον καταναλωτή τους. Αυτή έδειξε ότι το μαγείρεμα με μικροκύματα άλλαζε τις θρεπτικές ουσίες στα τρόφιμα και η κατανάλωση τους προκαλούσε αλλαγές στο αίμα, ικανές να επιφέρουν επιδείνωση στον ανθρώπινο οργανισμό. 
 
Στη μελέτη αναφέρεται πως κάτω από την επίδραση μικροκυμάτων, τα φυσικά αμινοξέα των τροφών μετατρέπονται σε ισομερή τους ή μετασχηματίζονται σε τοξικές μορφές. Επίσης μετά από κατανάλωση γάλατος και λαχανικών που θερμάνθηκαν με μικροκύματα μειώθηκαν στο αίμα των ατόμων τα επίπεδα αιμογλοβίνης και τα λεμφοκύτταρα, ενώ αυξήθηκαν τα επίπεδα λευκών αιμοσφαιρίων και χοληστερόλης. Σε παλαιότερο άρθρο του στο περιοδικό Franz Weber, ο Dr Hertel δήλωνε ξεκάθαρα πως η κατανάλωση τροφίμων που μαγειρεύτηκαν σε φούρνους μικροκυμάτων επέφερε καρκινώδη αποτελέσματα στο αίμα. 
 
Όπως αναφέρει ο ίδιος 
«υπάρχει εκτενής επιστη
μονική λογοτεχνία σχετικά με τα επικίνδυνα αποτελέσματα της άμεσης ακτινοβολίας μικροκυμάτων στα συστήματα διαβίωσης. Τα άτομα, τα μόρια, και τα κύτταρα από το χτύπημα αυτής της σκληρής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας αναγκάζονται να αντιστρέψουν την πολικότητα 1-100 δισεκατομμύρια φορές το δευτερόλεπτο. Εκτός από τα βίαια αποκαλούμενα θερμικά αποτελέσματα, υπάρχουν επίσης αθερμικά αποτελέσματα που μετά βίας λαμβάνονται υπόψη. 
 
Αυτά δεν είναι προς το παρόν μετρήσιμα, αλλά μπορούν επίσης να παραμορφώσουν τις δομές των μορίων και να έχουν ποιοτικές συνέπειες. Παραδείγματος χάριν η αποδυνάμωση των μεμβρανών κυττάρων με μικροκύματα χρησιμοποιείται στον τομέα της τεχνολογίας γονιδίων. Τα εξασθενισμένα κύτταρα γίνονται εύκολο θήραμα για τους ιούς, τους μύκητες και άλλους μικροοργανισμούς. 
 
Οι φυσικοί μηχανισμοί επισκευής καταστέλλονται και τα κύτταρα αναγκάζονται να προσαρμοστούν σε μια κατάσταση ενεργειακής έκτακτης ανάγκης – μεταστρέφονται από την αερόβια σε αναερόβια αναπνοή και αντί του ύδατος και του διοξειδίου του άνθρακα, παράγονται τα δηλητήρια των κυττάρων υπεροξείδιο υδρογόνου και μονοξείδιο του άνθρακα.” 
 
Οι ίδιες βίαιες παραμορφώσεις που εμφανίζονται στους οργανισμούς μας, όταν εκτιθέμεθα άμεσα στο ραντάρ ή τα μικροκύματα, εμφανίζονται και στα μόρια των τροφίμων που μαγειρεύονται σε έναν φούρνο μικροκυμάτων. Το microwaving οδηγεί στην καταστροφή και την παραμόρφωση των μορίων τροφίμων και δημιουργεί επίσης νέες ενώσεις, τις «ραδιολυτικές ενώσεις». Αυτές δημιουργούνται από τη μοριακή αποσύνθεση που προκαλεί η ακτινοβολία και είναι άγνωστες στη φύση τήξεις. 
 
Την μελέτη των Dr Hertel και Blanc φρόντισε να φιμώσει FEA, η ελβετική Ένωση εμπόρων ηλεκτρικών συσκευών για οικιακή & βιομηχανική χρήση. Αγωγή που κατέθεσε οδήγησε σε καταδικαστική απόφαση λόγω “παρεμπόδισης του εμπορίου” τον Μάρτιο του 1993 και απαγόρευε την περαιτέρω δημοσίευση των αποτελεσμάτων της έρευνας. Πέντε χρόνια μετά η απόφαση αντιστράφηκε στο Στρασβούργο. 
 
Το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρώπινων δικαιωμάτων υποστήριξε πως υπήρξε παραβίαση των δικαιωμάτων Hertel στην απόφαση του 1993 και πως η απαγόρευση δηλώσεων που του ετέθη, σχετικά με την επικινδυνότητα των φούρνων μικροκυμάτων για την ανθρώπινη υγεία, ήταν αντίθετη προς το δικαίωμα στην ελευθερία έκφρασης. Επίσης αποφασίστηκε πως η Ελβετία οφείλει να πληρώσει αποζημίωση στον Dr Hertel. 
 
Οι κατασκευαστές φούρνων μικροκυμάτων συνεχίζουν να επιμένουν πως οι κατασκευές τους είναι ασφαλείς. Όμως μάλλον αναφέρονται στο καλό κλείσιμο της πόρτας για την αποφυγή διαρροής ακτινοβολίας παρά την ακινδυνότητα της κατανάλωσης τροφίμων που μαγειρεύτηκαν εκεί μέσα, μιας και δεν “ενδιαφέρονται” για τέτοιου είδους μελέτες… 
Ποιος εφηύρε τους φούρνους μικροκυμάτων; 
 
Αρχικά οι Ναζί ανέπτυξαν τους φούρνους “radiomissor” μικροκυμάτων, για να χρησιμοποιηθούν κατά την περίοδο εισβολής στη Ρωσία. Με αυτούς θα έλυναν το πρόβλημα προετοιμασίας των γευμάτων σε μαζική κλίμακα, θα έλυναν το πρόβλημα των απαραίτητων καυσίμων και τα γεύματα θα ήταν σε συντομότερο χρόνο έτοιμα. 
 
Μετά από τον πόλεμο, οι σύμμαχοι ανακάλυψαν την ιατρική έρευνα που έγινε από τους Γερμανούς για τους φούρνους μικροκυμάτων. Αυτά τα έγγραφα, μαζί με μερικούς φούρνους μικροκυμάτων, μεταφέρθηκαν στο Αμερικανικό Τμήμα Πολέμου για ταξινόμηση και “περαιτέρω επιστημονική έρευνα.” Οι Ρώσοι που είχαν επίσης αποκτήσει μερικούς φούρνους μικροκυμάτων, μετά από λεπτομερή έρευνα κατέληξαν στην απαγόρευση τους στη Σοβιετική Ένωση από το 1976! Οι Σοβιετικοί εξέδωσαν επίσης μια διεθνή προειδοποίηση για τους βιολογικούς και περιβαλλοντικούς κινδύνους υγείας, των φούρνων μικροκυμάτων και των παρόμοιων ηλεκτρονικών συσκευών συχνοτήτων. 
 
Η Dr Lita Lee, στο βιβλίο της «Επιπτώσεις της ακτινοβολίας μικροκυμάτων στην υγεία – φούρνοι μικροκυμάτων», και σε σχετικά άρθρα της στο Earthletter Μαρτίου και Σεπτεμβρίου 1991, δηλώνει ότι«κάθε φούρνος μικροκυμάτων παράγει ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, βλάπτει τα τρόφιμα και μετατρέπει τις ουσίες που μαγειρεύονται σε αυτό σε επικίνδυνα όργανο-τοξικά και καρκινογόνα προϊόντα.» 
 
Επιπλέον η ακτινοβολία μικροκυμάτων στον άνθρωπο, όπως αυτή των ραντάρ, προκαλεί την «ασθένεια των μικροκυμάτων». Συμπτώματα της είναι: 
η αρχικά χαμηλή πίεση αίματος και ο αργός σφυγμός. Σε επόμενη φάση εμφανίζονται πονοκέφαλος, ίλιγγος, πόνος στα μάτια, αϋπνία, οξυθυμία, ανησυχία, πόνος στομάχου, νευρική ένταση, ανικανότητα συγκέντρωσης, τριχόπτωση, αυξανόμενη εμφάνιση σκωληκοειδίτιδας, καταρράκτες, αναπαραγωγικά προβλήματα και καρκίνος.
 
Τα ίδια συμπτώματα μπορούν να προκληθούν σύμφωνα με τη Dr Lee και από τη συστηματική κατανάλωση τροφίμων που παρασκευάστηκαν σε φούρνο μικροκυμάτων. 
 
Πηγή: gateoflight.blogspot.gr 

Φούρνοι μικροκυμάτων - Κίνδυνος για την υγεία;


 
Στα πλαίσια των συχνοτήτων και των επιπτώσεων τους στην υγεία, αξίζει να σημειωθεί μία ακόμη φαινομενικά ακίνδυνη καθημερινή συσκευή. Όπως και τα κινητά έτσι και οι φούρνοι μικροκυμάτων, έχουν εισχωρήσει σε όλα σχεδόν τα σπίτια -και τα εστιατόρια- του δυτικού κόσμου. 
 
Κατά διαστήματα γίνονται αναφορές στις βλαβερές συνέπειες της χρήσης τους, όμως οι αντίθετες καθησυχαστικές γνώμες «ειδικών», δεν επιτρέπουν στον απλό πολίτη να αντιληφθεί το μέγεθος των επιπτώσεων.
 
Οι φούρνοι μικροκυμάτων, θα έπρεπε να ονομάζονται «φούρνοι ακτινοβολιών», αφού στην ουσία εκπέμπουν μικροκυματική ακτινοβολία 2450 MHz στα τρόφιμα. Κάθε φούρνος μικροκυμάτων περιέχει ένα magnetron, ένα σωλήνα δηλαδή, μέσα στον οποίο τα ηλεκτρόνια επηρεάζονται από μαγνητικά και ηλεκτρικά πεδία με τέτοιο τρόπο ώστε να παραχθεί η ακτινοβολία μικροκυμάτων που αλληλεπιδρά με τα μόρια των τροφίμων.
 
Η θερμότητα στα τρόφιμα δημιουργείται από την μοριακή τριβή που προκαλεί η εκπεμπόμενη ακτινοβολία, καθώς αναγκάζει τα μόρια των τροφίμων να περιστραφούν με την συχνότητα της, δηλαδή εκατομμύρια φορές ανά δευτερόλεπτο. Η τριβή προκαλεί ουσιαστική ζημία στα μόρια: τα παραμορφώνει. Το επιστημονικό όνομα αυτής της παραμόρφωσης είναι «δομικός ισομερισμός». Οι φούρνοι μικροκυμάτων αποσυνθέτουν και αλλάζουν τη μοριακή δομή των τροφίμων με την ακτινοβολία. 
 
Η Dr Lita Lee από τη Χαβάη σε έκθεση της στο Lancet, στις 9 Δεκεμβρίου 1989 αναφέρει πως τα μικροκύματα σε βρεφική τροφή, μετέτρεψαν ορισμένα δια-αμινοξέα στα συνθετικά ισομερή τους. Τα συνθετικά ισομερή δεν είναι βιολογικά ενεργά. Περαιτέρω, ένα από τα αμινοξέα, το L-proline, μετατράπηκε στο δ-ισομερές του, το οποίο είναι γνωστό νευροτοξικό και νεφροτοξικό.
 
Στο παρελθόν μάλιστα ο φούρνος μικροκυμάτων στάθηκε μοιραίος για τη ζωή μίας ασθενούς στην Οκλαχόμα. Συγκεκριμένα στην ασθενή Norma Levitt κατά την χειρουργική επέμβαση ισχίων στο νοσοκομείο, χρησιμοποιήθηκε αίμα που θερμάνθηκε σε φούρνο μικροκυμάτων, με αποτέλεσμα να τη σκοτώσει μία απλή μετάγγιση αίματος[3]. (Προφανώς η ακτινοβολία μικροκυμάτων άλλαξε κάτι στο αίμα.) Το 1991 έγινε η δίκη. 
 
Η κλινική μελέτη του Dr Hans Ulrich Hertel[4]το 1991, σε συνεργασία με τον Dr Bernard H. Blanc του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ιδρύματος Τεχνολογίας και του Πανεπιστημιακού Ιδρύματος Βιοχημείας στη Λοζάννη, ήταν η πρώτη μελέτη σχετικά με την επίδραση της μκροκυματικής ακτινοβολίας στα τρόφιμα και τον καταναλωτή τους. Αυτή έδειξε ότι το μαγείρεμα με μικροκύματα άλλαζε τις θρεπτικές ουσίες στα τρόφιμα και η κατανάλωση τους προκαλούσε αλλαγές στο αίμα, ικανές να επιφέρουν επιδείνωση στον ανθρώπινο οργανισμό. 
 
Στη μελέτη αναφέρεται πως κάτω από την επίδραση μικροκυμάτων, τα φυσικά αμινοξέα των τροφών μετατρέπονται σε ισομερή τους ή μετασχηματίζονται σε τοξικές μορφές. Επίσης μετά από κατανάλωση γάλατος και λαχανικών που θερμάνθηκαν με μικροκύματα μειώθηκαν στο αίμα των ατόμων τα επίπεδα αιμογλοβίνης και τα λεμφοκύτταρα, ενώ αυξήθηκαν τα επίπεδα λευκών αιμοσφαιρίων και χοληστερόλης. Σε παλαιότερο άρθρο του στο περιοδικό Franz Weber, ο Dr Hertel δήλωνε ξεκάθαρα πως η κατανάλωση τροφίμων που μαγειρεύτηκαν σε φούρνους μικροκυμάτων επέφερε καρκινώδη αποτελέσματα στο αίμα. 
 
Όπως αναφέρει ο ίδιος 
«υπάρχει εκτενής επιστη
μονική λογοτεχνία σχετικά με τα επικίνδυνα αποτελέσματα της άμεσης ακτινοβολίας μικροκυμάτων στα συστήματα διαβίωσης. Τα άτομα, τα μόρια, και τα κύτταρα από το χτύπημα αυτής της σκληρής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας αναγκάζονται να αντιστρέψουν την πολικότητα 1-100 δισεκατομμύρια φορές το δευτερόλεπτο. Εκτός από τα βίαια αποκαλούμενα θερμικά αποτελέσματα, υπάρχουν επίσης αθερμικά αποτελέσματα που μετά βίας λαμβάνονται υπόψη. 
 
Αυτά δεν είναι προς το παρόν μετρήσιμα, αλλά μπορούν επίσης να παραμορφώσουν τις δομές των μορίων και να έχουν ποιοτικές συνέπειες. Παραδείγματος χάριν η αποδυνάμωση των μεμβρανών κυττάρων με μικροκύματα χρησιμοποιείται στον τομέα της τεχνολογίας γονιδίων. Τα εξασθενισμένα κύτταρα γίνονται εύκολο θήραμα για τους ιούς, τους μύκητες και άλλους μικροοργανισμούς. 
 
Οι φυσικοί μηχανισμοί επισκευής καταστέλλονται και τα κύτταρα αναγκάζονται να προσαρμοστούν σε μια κατάσταση ενεργειακής έκτακτης ανάγκης – μεταστρέφονται από την αερόβια σε αναερόβια αναπνοή και αντί του ύδατος και του διοξειδίου του άνθρακα, παράγονται τα δηλητήρια των κυττάρων υπεροξείδιο υδρογόνου και μονοξείδιο του άνθρακα.” 
 
Οι ίδιες βίαιες παραμορφώσεις που εμφανίζονται στους οργανισμούς μας, όταν εκτιθέμεθα άμεσα στο ραντάρ ή τα μικροκύματα, εμφανίζονται και στα μόρια των τροφίμων που μαγειρεύονται σε έναν φούρνο μικροκυμάτων. Το microwaving οδηγεί στην καταστροφή και την παραμόρφωση των μορίων τροφίμων και δημιουργεί επίσης νέες ενώσεις, τις «ραδιολυτικές ενώσεις». Αυτές δημιουργούνται από τη μοριακή αποσύνθεση που προκαλεί η ακτινοβολία και είναι άγνωστες στη φύση τήξεις. 
 
Την μελέτη των Dr Hertel και Blanc φρόντισε να φιμώσει FEA, η ελβετική Ένωση εμπόρων ηλεκτρικών συσκευών για οικιακή & βιομηχανική χρήση. Αγωγή που κατέθεσε οδήγησε σε καταδικαστική απόφαση λόγω “παρεμπόδισης του εμπορίου” τον Μάρτιο του 1993 και απαγόρευε την περαιτέρω δημοσίευση των αποτελεσμάτων της έρευνας. Πέντε χρόνια μετά η απόφαση αντιστράφηκε στο Στρασβούργο. 
 
Το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρώπινων δικαιωμάτων υποστήριξε πως υπήρξε παραβίαση των δικαιωμάτων Hertel στην απόφαση του 1993 και πως η απαγόρευση δηλώσεων που του ετέθη, σχετικά με την επικινδυνότητα των φούρνων μικροκυμάτων για την ανθρώπινη υγεία, ήταν αντίθετη προς το δικαίωμα στην ελευθερία έκφρασης. Επίσης αποφασίστηκε πως η Ελβετία οφείλει να πληρώσει αποζημίωση στον Dr Hertel. 
 
Οι κατασκευαστές φούρνων μικροκυμάτων συνεχίζουν να επιμένουν πως οι κατασκευές τους είναι ασφαλείς. Όμως μάλλον αναφέρονται στο καλό κλείσιμο της πόρτας για την αποφυγή διαρροής ακτινοβολίας παρά την ακινδυνότητα της κατανάλωσης τροφίμων που μαγειρεύτηκαν εκεί μέσα, μιας και δεν “ενδιαφέρονται” για τέτοιου είδους μελέτες… 
Ποιος εφηύρε τους φούρνους μικροκυμάτων; 
 
Αρχικά οι Ναζί ανέπτυξαν τους φούρνους “radiomissor” μικροκυμάτων, για να χρησιμοποιηθούν κατά την περίοδο εισβολής στη Ρωσία. Με αυτούς θα έλυναν το πρόβλημα προετοιμασίας των γευμάτων σε μαζική κλίμακα, θα έλυναν το πρόβλημα των απαραίτητων καυσίμων και τα γεύματα θα ήταν σε συντομότερο χρόνο έτοιμα. 
 
Μετά από τον πόλεμο, οι σύμμαχοι ανακάλυψαν την ιατρική έρευνα που έγινε από τους Γερμανούς για τους φούρνους μικροκυμάτων. Αυτά τα έγγραφα, μαζί με μερικούς φούρνους μικροκυμάτων, μεταφέρθηκαν στο Αμερικανικό Τμήμα Πολέμου για ταξινόμηση και “περαιτέρω επιστημονική έρευνα.” Οι Ρώσοι που είχαν επίσης αποκτήσει μερικούς φούρνους μικροκυμάτων, μετά από λεπτομερή έρευνα κατέληξαν στην απαγόρευση τους στη Σοβιετική Ένωση από το 1976! Οι Σοβιετικοί εξέδωσαν επίσης μια διεθνή προειδοποίηση για τους βιολογικούς και περιβαλλοντικούς κινδύνους υγείας, των φούρνων μικροκυμάτων και των παρόμοιων ηλεκτρονικών συσκευών συχνοτήτων. 
 
Η Dr Lita Lee, στο βιβλίο της «Επιπτώσεις της ακτινοβολίας μικροκυμάτων στην υγεία – φούρνοι μικροκυμάτων», και σε σχετικά άρθρα της στο Earthletter Μαρτίου και Σεπτεμβρίου 1991, δηλώνει ότι«κάθε φούρνος μικροκυμάτων παράγει ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, βλάπτει τα τρόφιμα και μετατρέπει τις ουσίες που μαγειρεύονται σε αυτό σε επικίνδυνα όργανο-τοξικά και καρκινογόνα προϊόντα.» 
 
Επιπλέον η ακτινοβολία μικροκυμάτων στον άνθρωπο, όπως αυτή των ραντάρ, προκαλεί την «ασθένεια των μικροκυμάτων». Συμπτώματα της είναι: 
η αρχικά χαμηλή πίεση αίματος και ο αργός σφυγμός. Σε επόμενη φάση εμφανίζονται πονοκέφαλος, ίλιγγος, πόνος στα μάτια, αϋπνία, οξυθυμία, ανησυχία, πόνος στομάχου, νευρική ένταση, ανικανότητα συγκέντρωσης, τριχόπτωση, αυξανόμενη εμφάνιση σκωληκοειδίτιδας, καταρράκτες, αναπαραγωγικά προβλήματα και καρκίνος.
 
Τα ίδια συμπτώματα μπορούν να προκληθούν σύμφωνα με τη Dr Lee και από τη συστηματική κατανάλωση τροφίμων που παρασκευάστηκαν σε φούρνο μικροκυμάτων. 
 
Πηγή: gateoflight.blogspot.gr 

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

Eνας απλός τρόπος να ζεις στον παρόν ...

Η ζωή βρίσκεται σε μια συνεχή ροή. Οι άνθρωποι και οι θέσεις εργασίας έρχονται και παρέρχονται. Μαθαίνουμε νέα πράγματα ξεχνώντας τα παλιά. Οι ζωές μας και οι απόψεις μας αλλάζουν. Ένας 17χρονος μπορεί να πιστεύει οτι η δημοτικότητα είναι ζωτικής σημασίας, ενώ ένας 67χρονος μπορεί να πιστεύει οτι η σχέση του με το Θεό είναι αυτό που μετράει περισσότερο. Τίποτα δεν μένει ίδιο. Το μόνο που γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι ότι είμαστε αυτό που είμαστε την εκάστοτε στιγμή.

Είναι Όλα ένα Όνειρο. Υπάρχει μια πιθανότητα αυτό που βιώνουμε αυτή τη στιγμή να μην είναι αλήθεια. Ακόμη και το Χόλλιγουντ φαίνεται να συμφωνεί. Πολλές ταινίες όπως το The Matrix διερευνούν αυτό το γεγονός. Αυτό που βιώνουμε ως ζωή θα μπορούσε να είναι ένα πολύ μεγάλο όνειρο, το οποίο βλέπει, μια διαφορετική μορφή ενός διαφορετικού όντος, σε ένα διαφορετικό σύμπαν.


Ωστόσο η εμπειρία του ονειροπόλου αυτού είναι πραγματική, με την έννοια ότι είμαστε εδώ και βιώνουμε αυτό που λέγεται ζωή. Αυτό είναι ίσως το μόνο για το οποίο είμαστε απολύτως σίγουροι ότι γνωρίζουμε.
Η Αληθινή Πραγματικότητα είναι αυτό που είμαστε στο εκάστοτε παρόν. Πώς μπορούμε όμως να ζούμε ως πνευματικά όντα, έχοντας ως δεδομένο ότι το μόνο για το οποίο μπορούμε να είμαστε βέβαιοι είναι το παρόν; Είναι πραγματικά πολύ απλό.

Αν δούμε τη ζωή σαν ένα μεγάλο όνειρο, τότε μπορούμε να πούμε ότι τα γεγονότα, οι εμπειρίες και οι αναμνήσεις υπάρχουν και μπορούμε να συμμετέχουμε σε αυτές, αλλά χωρίς να προσκολλόμαστε, χωρίς να δημιουργούμε δράματα. Είναι παρόμοιο με το να βλέπεις μια ταινία. Όταν βλέπεις μια ταινία, συμμετέχεις στο μύθο που ξεδιπλώνεται. Χαίρεσαι, φοβάσαι ή ακόμα και χοροπηδάς βλέποντας τις διάφορες σκηνές της. Για την ακρίβεια, όσον αφορά το μυαλό σου, δεν υπάρχει καμία απολύτως διαφορά από το να ζεις εσύ ο ίδιος αυτά τα γεγονότα που βλέπεις στην οθόνη. Εκκρίνεται αδρεναλίνη όταν φοβάσαι, οι μύες σου συσπώνται, το πρόσωπό σου παίρνει εκφράσεις ανάλογες των ηθοποιών. Τι συμβαίνει όμως με μια ταινία; Αυτό που συμβαίνει είναι ότι μόλις κλείσουμε τη τηλεόραση αποστασιοποιούμαστε από τα δραματικά γεγονότα, τους θανάτους και τις τραγωδίες τις οποίες βιώσαμε. Αποστασιοποιούμαστε, διότι γνωρίζουμε πως ό,τι είδαμε ήταν ένα ψέμα.

Ο εγκέφαλός μας λοιπόν λαμβάνει τη πληροφορία αυτή και δε δίνει πια συνέχεια. Σκεφτείτε τι θα γινόταν εάν ξεχνάγαμε ότι είμαστε απλά μάρτυρες σε αυτή την ταινία; Από την άλλη, σκεφτείτε τι θα γινόταν εάν είχαμε την ίδια στάση, αυτή του απλού μάρτυρα, στην πραγματική ζωή;

Και εάν η ζωή είναι πράγματι μια ταινία; Εάν το γνωρίζαμε αυτό και ήμασταν σίγουροι, τότε θα χαλαρώναμε και θα ξοδεύαμε περισσότερο χρόνο σε σημαντικότερα ζητήματα, όπως στην αυτογνωσία μας.

Είμαστε απλά μάρτυρες του τι συμβαίνει. Όταν λέμε “είμαστε αυτό” ή “είμαστε το άλλο” και βάζουμε ετικέτες στους εαυτούς μας, έχουμε απομακρυνθεί από αυτή τη συνειδητοποίηση. Αν σταματήσουμε τον προσδιορισμό με ετικέτες που ακολουθούν την λέξη “είμαστε”, τότε, όταν συμβαίνουν τα γεγονότα, είτε καλά είτε κακά, είτε τα επιθυμούμε είτε τα φοβόμαστε, δεν θα δημιουργούμε ιστορίες που θα συνδέονται με αυτές τις εμπειρίες και θα σταματήσουμε να υποφέρουμε.

Στην Καθαρή Συνείδηση, δεν υπάρχει δυστυχία, επειδή δεν υπάρχει νοητικός σχολιασμός. Θα εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε τον πόνο και την ευχαρίστηση, αλλά δεν θα δημιουργούμε σενάρια και ιστορίες για να συνοδεύουν αυτά τα γεγονότα. Εάν δεν τα πολεμήσουμε και δεν αντιστεκόμαστε σε αυτά, τότε θα συμβεί ό,τι και σε μια ταινία: θα γίνουν παροδικά!

Ας ζήσουμε στο Παρόν και θα απαλλαγούμε από τον Πόνο. Δεν χρειάζεται να υποφέρουμε. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ζούμε στο τώρα. Είναι πραγματικά πολύ όμορφη και απελευθερωτική αίσθηση. Κάθε στιγμή, ό, τι κάνουμε, ας το κάνουμε έχοντας πλήρη συνείδηση και επίγνωση. Ναι, το μυαλό μας θα συνεχίσει να παρασύρεται προς τα πίσω θέλοντας να ανησυχήσουμε και να δημιουργήσουμε σενάρια για γεγονότα του παρελθόντος, αλλά θα συνειδητοποιήσουμε ότι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να ζήσουμε στο εδώ και τώρα, να είμαστε δηλαδή απλοί μάρτυρες των γεγονότων.

Ας ζούμε στο παρόν σε ό,τι κι αν συμβαίνει, είτε είμαστε με τους φίλους μας, είτε κάνουμε έναν περίπατο, είτε βλέπουμε ένα ηλιοβασίλεμα. Όταν είμαστε 100% παρόντες, η ζωή κυλάει όμορφα. Φυσικά, θα έχουμε νέες περιπέτειες και εμπειρίες, αλλά αυτό που δεν θα έχουμε είναι όλες τις νοητικές υστερίες και τα δράματα που μας κάνουν να υποφέρουμε. Δεν προσκολλόμαστε σε τίποτα, γιατί γνωρίζουμε ότι δεν είναι πραγματικότητα, όπως ακριβώς και στη ταινία. Το μόνο που είναι πραγματικό είναι το Εδώ και Τώρα.

Όταν το μυαλό μας, το οποία προκαλεί πόνο σε όλους μας, συνεχίζει να ωθεί το δράμα στο κεφάλι μας, μπορούμε να πούμε, “Αυτό δεν είναι πραγματικά αληθινό. Το μόνο που είναι αληθινό είναι το Εδώ και Τώρα.” Αν επιστρέψουμε στο παρόν και συνειδητοποιήσουμε πως όλα όσα δημιουργούμε στο κεφάλι μας είναι μια ψευδαίσθηση, τότε θα κατανοήσουμε ότι είναι άσκοπο να εμπλεκόμασττε συναισθηματικά. Γιατί να εμπλακείς σε κάτι που δεν είναι αληθινό; Αν φτάσουμε σε αυτό το σημείο, τότε όλα εξαφανίζονται και ταυτιζόμαστε με το Ον που πραγματικά είμαστε.

Η Καθαρή Συνείδηση και η Πνευματική Φώτιση αφορούν την απελευθέρωση μας από οτιδήποτε νομίζουμε ότι είμαστε. Εκεί βρίσκεται η πραγματική ελευθερία.

του Dr Robert Puff

Μετάφραση: Μωυσής enallaktikidrasi.gr

Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

Το δηλητήριο του μπλε σκορπιού και οι αμφιλεγόμενες ιδιότητές του

Εντυπωσιάζει η ιστορία του Leandro Gonzáles από την Κούβα - Προσεχτικοί οι επιστήμονες


Ο εξάχρονος Leandro Gonzáles κάθεται στην άκρη του διπλού κρεβατιού των γονιών του και παρατηρεί γύρω του. Τα ματάκια του ακολουθούν τον δείκτη του αριστερού χεριού της Dr. Niudis Cruz. Γέρνει πίσω και τεντώνει τα χέρια του προς το ταβάνι. Τότε, η Dr. Cruz, μία ξανθιά, σαραντάχρονη ειδικός στον καρκίνο, επιβραβεύει την όποια προσπάθεια του παιδιού. Η Yaima, η μητέρα του αγοριού, κάθεται στο πλάι καθώς περιμένει να τελειώσει η φυσική εξέταση που υποβάλλεται ο μικρός ανά δίμηνο. Πριν από ένα χρόνο περίπου ήταν ακινητοποιημένος και ουσιαστικά βωβός.

Η γιατρός με τη βοήθεια του υπολογιστή παρουσιάζει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του όγκου, που αρχικά διαγνώστηκε πριν από 18 μήνες. Από τον Σεπτέμβρη του 2011 ως τον Απρίλη του 2012, ο όγκος συρρικνώθηκε κατά 15%. Σε αυτό το διάστημα το παιδί δεν βρισκόταν κάτω από καμιά άλλη θεραπευτική αγωγή πέρα από την κατάποση ενός άγευστου υγρού τρεις φορές ημερησίως. Η γιατρός επιμένει στο γεγονός ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί από μόνο του, αλλά χρειάζεται μια εξωτερική επέμβαση για να φέρει αυτό το αποτέλεσμα.

Για τον μικρό Leandro η επέμβαση αυτή αφορά στο δηλητήριο ενός μεσαίου μεγέθους σκορπιού, του Rhopalurus junceus, γνωστού στην Κούβα ως escorpión azul, δηλαδή μπλε σκορπιός. Ενδεχομένως το όνομά του να μην είναι πολύ ακριβές καθώς περιγράφεται καλύτερα ως μπεζ και μωβ σκορπιός. Η κατάσταση του μικρού αγοριού ήταν πολύ κακή και μόνο αφού άρχισε να καταναλώνει αυτό το αραιωμένο σε νερό δηλητήριο επανήλθε σε κανονικά επίπεδα. Η καθημερινή ζωή του πλέον δεν διαφέρει σε πολλά από αυτήν των υπόλοιπων, υγιών παιδιών και η μητέρα του μιλά για μεγάλη τύχη και ευλογία μέσα από την ίδια τη φύση.

Το δηλητήριο του μπλε σκορπιού δεν αποτελεί σημερινή ανακάλυψη. Για πάνω από 20 χρόνια οι καρκινοπαθείς στην Κούβα καταφεύγουν σε αυτό. Και ακόμη και όταν δεν σημειώνεται θεαματική βελτίωση στην κατάσταση των ασθενών, κανείς δεν επιμένει ότι τα θεραπευτικά του αποτελέσματα αποδίδονται απλώς σε μία ευχάριστη σύμπτωση. Μάλιστα, πολλοί ασθενείς, ταυτόχρονα με τη φαρμακευτική θεραπεία που λαμβάνουν, καταφεύγουν στο δηλητήριο του μπλε σκορπιού για ανακούφιση από τον πόνο, μυϊκή ενδυνάμωση και ανάκτηση δύναμης και ενέργειας.

Η κρατική φαρμακευτική εταιρεία της Κούβας πρόσφατα έβγαλε στην παραγωγή σχετικό ομοιοπαθητικό σκεύασμα με την ονομασία Vidatox. Πολλές χώρες έδειξαν ενδιαφέρον για να εισάγουν το φαρμακευτικό αυτό προϊόν και ήδη στήθηκε ένας χορός παραεμπορίου του προϊόντος με προεκτάσεις ποικίλες και μείζονος σημασίας. Ο αριθμός των ασθενών που το δοκίμασαν σε παγκόσμια κλίμακα συνεχώς αυξάνεται.

Ο διευθυντής της Labiofam, Dr. José Antonio Fraga, πολύ προσεκτικά περιγράφει την κατάσταση. Υπογραμμίζει ότι δεν έχει βρεθεί η θεραπεία και σε καμία περίπτωση οι ασθενείς δεν παροτρύνονται να εγκαταλείψουν τη χημειοθεραπεία ή την ακτινοβολία των ιστών με καρκινικά κύτταρα. Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, η ιατρική βασίζεται σε αποδείξεις και δεν μπορούμε να τις παραβλέψουμε όταν αυτές υπάρχουν.

Ο Dr. Alexis Diaz, ένας νέος και ενθουσιώδης ιατρός στην ομάδα έρευνας, παρέχει την πιο σαφή και επιστημονική πληροφόρηση. Τονίζει ότι το δηλητήριο του μπλε σκορπιού είναι αποτελεσματικό σε συμπαγείς όγκους ή προσβεβλημένα όργανα, όπως οι πνεύμονες, το πάγκρεας, ο εγκέφαλος ή κάθε όργανο της γαστρεντερικής οδού, ενώ δεν φαίνεται αποτελεσματικό σε άλλους τύπους κακοηθειών, όπως τα λεμφώματα. Παράλληλα αναφέρει περιπτώσεις ασθενών στους οποίους απέτυχε το δηλητήριο, οι οποίοι κατέφυγαν σε αυτό ως έσχατη λύση, όταν το ανοσοποιητικό σύστημα είχε εξασθενήσει πολύ και ο καρκίνος είχε ήδη προκαλέσει μεταστάσεις. Θεωρεί ότι, αν χορηγηθεί από τα πρώτα στάδια της νόσου, ίσως κάποια μέρα η επάρατος νόσος να γίνει χρόνια και φαρμακοεξαρτώμενη, όπως ακριβώς ο σακχαρώδης διαβήτης.

Σε αυτό τα πλαίσιο οι γιατροί προτείνουν τη χρήση του δηλητηρίου του μπλε σκορπιού συμπληρωματικά προς κάθε άλλη φαρμακευτική αγωγή. Παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του Leandro, ο οποίος μετά από χορήγηση του φαρμάκου για εφτά μήνες ήταν αρκετά δυνατός να αντιμετωπίσει κάθε άλλη επέμβαση, έτσι, το παιδί υποβλήθηκε σε ακτινοβολία που συρρίκνωσε ακόμη περισσότερο τον όγκο.

Πάνω από όλα το ενδιαφέρον των επιστημόνων και της ίδιας της εταιρείας στράφηκε στην ασφάλεια των ανθρώπων. Διεξήχθησαν πολυάριθμες έρευνες σε συνεργασία με πανεπιστημιακά ιδρύματα και ερευνητικά κέντρα για να αποδειχθεί ότι το δηλητήριο του μπλε σκορπιού δεν είναι τοξικό, αλλά αντιθέτως ενδείκνυται η χορήγησή του στα θηλαστικά.

Ο José Perera και ο Juan González έχουν αποστολή δύσκολη που δεν μπορεί να υλοποιηθεί όταν ο ήλιος πέσει. Με φτωχό εξοπλισμό μετακινούν έναν σωρό από πέτρες. Με επιδέξιες και προσεκτικές κινήσεις συλλαμβάνουν τον σκορπιό και με άγνοια κινδύνου, σαν να έπαιζαν με μια άκακη ακρίδα, τον πιάνουν από την ουρά και τον αιχμαλωτίζουν στο δοχείο που έχουν μαζί τους. Είναι επαγγελματίες. Δηλώνουν κυνηγοί σκορπιών και είναι μόνο κάποιοι από όλους εκείνους όσοι εξασκούν την ίδια δραστηριότητα.

Ο Perera λέει ότι έχει τσιμπηθεί από τον σκορπιό πάνω από 10 φορές, αλλά κανείς από τους δύο δεν φοβάται. Το τσίμπημα του R. junceus πονά φρικτά και μπορεί να προκαλέσει προσωρινή αιμωδία (μούδιασμα), ωστόσο το δηλητήριο αυτό δεν είναι θανατηφόρο για τον άνθρωπο.



Πράγματι ο σκορπιός είναι ένα παρεξηγημένο ζώο. Από τα 2.000 περίπου είδη μόνο τα 20-30 είναι επικίνδυνα για τους ανθρώπους, κυρίως για τα μικρά παιδιά. Ας μην ξεχνούμε ότι οι σκορπιοί επιτίθενται μόνο όταν αισθάνονται ότι απειλούνται. Πέρα από αυτήν την προσέγγιση, οι σκορπιοί και σε άλλους πολιτισμούς χρησιμοποιούνται ως θεραπευτικά μέσα. Στην κινεζική παραδοσιακή ιατρική χρησιμοποιείται κυρίως το είδος Mesobuthus martensii, αλλά πάνω από 25 είδη θεωρούνται ότι ανακουφίζουν από τον πόνο, θεραπεύουν τις επιληπτικές κρίσεις, ακόμη και την παράλυση.

Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή πέφτουμε πάνω στον βιολόγο Misael Bordier Chivas, ο οποίος απεβίωσε σχετικά πρόσφατα. Σύμφωνα με την ιστορία, λοιπόν, διεξήγε ελέγχους πάνω στα δηλητήρια διαφόρων φιδιών, αραχνών και σκορπιών για το Πανεπιστήμιο του Γκουαντάναμο.

Παρατήρησε μεγάλη βελτίωση σε αρουραίους και σκύλους που έλαβαν το δηλητήριο του R. junceus. Τα πειράματα προχώρησαν σε περαιτέρω στάδια, ώστε να ανακαλυφθεί η ευεργετική δράση του δηλητηρίου αυτού στους καρκινικούς όγκους.

Το 1993 ο José Felipe Monzón προσέγγισε τον Bordier και τον παρακάλεσε να του δώσει κάποιο από το δηλητήριο για τη 15χρονη κόρη του που νοσούσε από καρκίνο στο πάγκρεας. Ο καθηγητής δεν αρνήθηκε την πρόκληση, αντιθέτως έφτιαξε την πρώτη φόρμουλα που προοριζόταν για άνθρωπο και τα αποτελέσματα ήταν τουλάχιστον θριαμβευτικά! Φυσικό επόμενο ήταν η Labiofam να προσεγγίσει με τη σειρά της τον Bordier, να ξεκινήσει μια σειρά πειραμάτων και ελέγχων, ώστε να αποδειχθεί η ασφάλεια του δηλητηρίου και, καθώς οι έλεγχοι ήταν πολλά υποσχόμενοι, η εταιρεία αποφάσισε να το διαθέσει στην αγορά. Και καθώς οι αρχές υγείας της χώρας δεν επέτρεπαν την έγκριση προς πώληση τόσο άμεσα, η εταιρεία το διέθετε από το 2003 δωρεάν σε οποιονδήποτε δήλωνε εγγράφως ότι επιθυμούσε να το λάβει.



Όλο αυτό το εγχείρημα είναι αυτονόητο ότι απαιτούσε πολλούς σκορπιούς, προκειμένου να εξασφαλισθεί η παραγωγή. Οι συνθήκες όπου φυλάσσονται είναι ειδικές. Ο χώρος κλιματίζεται και βρίσκεται σταθερά στους 22οC, κάθε σκορπιός έχει τον αποκλειστικό του αριθμό και σημειώνεται στο αρχείο η περιοχή όπου εντοπίστηκε και η ημερομηνία. Από την εισαγωγή θα περάσουν περίπου 40 ημέρες ώς τη χρησιμοποίηση του σκορπιού, αρκετές μέρες ώστε να γεννήσουν κάποιοι από αυτούς ή να νοσήσουν άλλοι.

Για τη συλλογή του δηλητηρίου (ή άρμεγμα όπως συνηθίζουν να λένε) χρειάζεται μια πολύ συγκεκριμένη τεχνική στην οποία εφαρμόζεται ηλεκτροσόκ. Τότε αφήνονται 6-12 μικροσταγόνες γαλακτώδους υφής και χρώματος. Ο κάθε σκορπιός «αρμέγεται» μία φορά τον μήνα επί δύο χρόνια, ενώ υπολογίζεται ότι ζει γύρω στα 10. Μετά απελευθερώνεται στο φυσικό περιβάλλον, προκειμένου να συνεχίσει ο πολλαπλασιασμός του είδους.

Η είδηση για το δωρεάν σκεύασμα ταξίδευσε πολύ γρήγορα. Πλήθος ασθενών συνέρρεε στη Labiofam, η οποία ποτέ δεν έδιωξε κάποιον που φαινόταν να έχει εναποθέσει τις ελπίδες του στον μπλε σκορπιό. Δημοσιογράφοι από διάφορα μέρη του πλανήτη κατέφθαναν στην Κούβα για να κάνουν ρεπορτάζ και τα νέα διαδίδονταν τάχιστα! Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι λίγοι οι οργανισμοί υγείας και άλλοι φορείς που φαίνονται διστακτικοί, ακόμη και καχύποπτοι, απέναντι σε αυτό το μέσο θεραπείας, το οποίο ωστόσο ήδη δημιουργεί ανάγκες για περισσότερους μπλε σκορπιούς.

Στη Labiofam άνοιξε τελικά ο δρόμος της ομοιοπαθητικής και το Vidatox είναι πλέον πραγματικότητα. Αυτό το πολύ αραιωμένο σκεύασμα βγήκε σε μαζική παραγωγή. Το μπουκάλι των 30 ml είναι διαθέσιμο στα φαρμακεία της χώρας σε τιμή 220 δολαρίων για του ξένους και 4 λεπτών για τους Κουβανούς.

Φυσικά αναλύσεις που έγιναν στο δηλητήριο αυτό κατέδειξαν την ύπαρξη 5 πρωτεϊνών με γνωστές αντικαρκινικές ιδιότητες. Αυτές θα χρησιμοποιηθούν ως η βάση για την ύπαρξη συνθετικών και άλλων φαρμάκων στο μέλλον. Μία από αυτές, ένα πεπτίδιο γνωστό ως χλωροτοξίνη, μπορεί να εντοπισθεί και σε άλλα είδη σκορπιών και, αν κάποτε κλωνοποιηθεί, θα αφεθούν οι σκορπιοί στην ησυχία τους!

Παρ’ όλο που όλες αυτές οι παραπάνω ανακαλύψεις έχουν μεγάλο επιστημονικό και ιατρικό ενδιαφέρον και πέρα από κάθε ελπίδα που γεννάται για την αντιμετώπιση της νόσου, προκύπτουν πολλά ηθικά θέματα και θέματα νομικού ενδιαφέροντος. Αρχικά αξίζει να σημειωθεί ότι κάποιες μόνο χώρες έχουν αδειοδοτηθεί να εισάγουν το φάρμακο νόμιμα, ενώ αναμένεται η λίστα των χωρών αυτών να μεγαλώσει άμεσα. Πέρα από αυτό, όμως, η εξάπλωση της είδησης, η ενδεχόμενη παραπληροφόρηση και η δραστηριότητα παράνομων κυκλωμάτων διευκολύνουν την άνθιση παραεμπορίου που εκμεταλλεύεται ενδεχομένως τον ανθρώπινο πόνο και την αγωνία.

Παράλληλα από διάφορες χώρες της Ευρώπης, όπως είναι η Ελλάδα και η Γερμανία, βρίσκονται μεσάζοντες, άτομα που διατίθενται να κάνουν το ταξίδι ως την Κούβα ώστε να προμηθεύσουν ασθενείς με το πολύτιμο σκεύασμα. Την ίδια ώρα στο διαδίκτυο πολυάριθμες ιστοσελίδες προσφέρονται να αποστείλουν το πόσιμο φάρμακο (αναφερόμενο ως escozul, escoazul ή υπό την εμπορική ονομασία Escozine) οπουδήποτε στον πλανήτη. Κάποιες φαίνονται αξιόπιστες, άλλες προβάλλουν την κατ’ αποκλειστικότητα συνεργασία τους με την οικογένεια του Bordier, ενώ άλλα ζητούν οι ενδιαφερόμενοι να αποστείλουν αντίγραφα των ιατρικών τους εξετάσεων, προκειμένου η θεραπεία να είναι εξατομικευμένη και πιο επιτυχής.

Οι γιατροί στο νησί φαίνονται διστακτικοί και πολύ προσεκτικοί στις εκτιμήσεις τους. Στην ανάλογη ερώτηση αποφεύγουν να απαντήσουν. Όταν η Κούβα τη δεκαετία του ’90 έχασε τα έσοδα που είχε από τη Ρωσία, η κυβέρνηση του Φιντέλ Κάστρο αποφάσισε να επενδύσει στη βιοτεχνολογία ως ένας πολλά υποσχόμενος τομέας οικονομικής, και όχι μόνο, ανάπτυξης. Το στοίχημα κερδήθηκε. Oι Κουβανοί επιστήμονες ανακάλυψαν το πρώτο εμβόλιο με συνθετικό αντιγόνο για τον Haemophilus influenzae τύπου B και οι έρευνες και οι επιτυχίες δεν σταματούν εδώ, αλλά σημειώνονται πρόοδοι στον τομέα της ογκολογίας, της ανοσολογίας, των μολυσματικών ασθενειών και του καρδιαγγειακού συστήματος.

Είναι πολύ ελπιδοφόρο να γνωρίζουμε ότι η θεραπεία σε κάθε είδους ασθένεια βρίσκεται στην ίδια τη φύση. Παράλληλα οφείλουμε να ενημερωνόμαστε και να έχουμε πάντοτε ως γνώμονα στις επιλογές μας τη λογική, ώστε να αποφεύγουμε κινδύνους που ελλοχεύουν. Σε κάθε περίπτωση αρκεί να καταγράψουμε το φαινόμενο, να θαυμάσουμε το ελάχιστο αυτό πλασματάκι της φύσης και τον μικρό Leandro Gonzáles, που πλέον η ζωή του δεν φαίνεται να είναι ένας δύσκολος καθημερινός αγώνας…

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Συνταγή: Πανίσχυρο τονωτικό που απορροφά τις φλεγμονές και αλκαλοποιεί το αίμα



Είναι ένα ισχυρό θεραπευτικό τονωτικό ποτό που βοηθάει στη μείωση των φλεγμονών στο σώμα και αλκαλοποιεί το αίμα.
Παρασκευάζετε περίπου ένα λίτρο
Υλικά
1 μεγάλο Αγγούρι
2 λεμόνια ξεφλουδισμένα
1 φλιτζάνι σπανάκι
1 φλιτζάνι μαϊντανό
1 πράσινο μήλο
6 κλωνάρια Σέλινο
1 μικρό κομμάτι τζίντζερ (1 με 1,5 εκατοτό)

Βάζετε όλα τα υλικά στο μπλέντερ και είναι έτοιμο! Αν είναι πολύ ξυνό για το γούστο σας προσθέστε λίγο μέλι…

Αν πίνετε ένα τονωτικό όπως αυτό καθημερινά, τότε σε 30 μέρες θα δείτε πολύ εγάλη διαφορά στο δέρμα σας. Τα πρησμένας σας πόδια και δάχτυλα θα ξεπρηστούν. Σε 90 μέρες οι φλεγμονές στο σώμα σας θα μειωθούν σημαντικά. Για θεαματικά αποτελέσματα κάντε τη διατροφή σας περισσότερο αλκαλική.

Προσοχή: Συμβουλευτείτε το γιατρό σας πριν το φτιάξετε και το καταναλώσετε

Νόαμ Τσόμσκι:Αυτές είναι οι δέκα τεχνικές για να σας ελέγχουν το μυαλό!!!



Ο Αμερικανός ακαδημαϊκός και στοχαστής, Νόαμ Τσόμσκι, αναλύει τις δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης.

Το κείμενο αποτελεί μέρος μιας συλλογής συνεντεύξεων του Ν.Τσόμσκι, όπου ο κορυφαίος διανοητής διαπιστώνει διεισδυτικές παρατηρήσεις για τους θεσμούς που διαμορφώνουν τη σκέψη του κοινού και οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία της ισχύος και του κέρδους.

1. Η τεχνική της διασκέδασης

Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, με ένα αδιάκοπο καταιγισμό διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών....
Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της Ψυχολογίας, της Νευροβιολογίας και της Κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία.
Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται· να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». Απόσπασμα από το Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους.

2 . Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων

Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί.
Για παράδειγμα: αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του. Ή, ακόμη: δημιουργήστε μια οικονομική κρίση για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών.

3. Η τεχνική της υποβάθμισης

Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ' αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990. Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα· τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια.

4. Η στρατηγική της αναβολής (Σαλαμοποίηση)

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσετε ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας την συναίνεση του κοινού στο παρόν, για την εφαρμογή της στο μέλλον. Είναι πάντοτε πιο εύκολο να αποδεχτεί κάποιος αντί μιας άμεσης θυσίας μια μελλοντική. Πρώτα απ'όλα, επειδή η προσπάθεια δεν πρέπει να καταβληθεί άμεσα.
Στη συνέχεια, επειδή το κοινό έχει πάντα την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «όλα θα πάνε καλύτερα αύριο» και ότι μπορεί, εντέλει, να αποφύγει τη θυσία που του ζήτησαν. Τέλος, μια τέτοια τεχνική αφήνει στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχτεί μοιρολατρικά, όταν κριθεί ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για την τέλεσή της.

5 . Η στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά

Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος.
Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. Γιατί; «Αν [ο διαφημιστής] απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού». Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

6 . Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική

Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους, παρορμήσεις ή συμπεριφορές...

7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία

Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες». Απόσπασμα από το «Ὀπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα

Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «cool» ό,τι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο.

9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή

Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!

10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους

Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, οι κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθιά τάφρο ανάμεσα στις γνώσει του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ. Χάρη στη Βιολογία, τη Νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη της φυσιολογίας και από την άποψη της ψυχολογίας.
Το σύστημα έφτασε να γνωρίζει τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απ' όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα απ' όσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους.

Και όμως για να καταρρεύσουν όλα αυτά αρκεί μια στιγμή αφύπνισης. Το «κόκκινο χάπι» που έλεγε ο Μορφέας στον Νέο στην ταινία Μatrix. Αν υπάρξει έστω μια φευγαλέα στιγμή αφύπνισης όλο το οικοδόμημα καταστρέφεται και πέφτει όπως μια κουρτίνα, και το κυριότερο η κουρτίνα αυτή δεν μπορεί να αναρτηθεί ξανά. Για αυτό σας παρουσιάζουμε τις 10 τεχνικές, μόλις τις παρατηρήσετε ότι συμβαίνουν γύρω σας και εφαρμόζονται κάθε μέρα, η αφύπνιση έρχεται νομοτελειακά. Για όποιον θέλει περισσότερη αφύπνιση ας διαβάσει το «σπήλαιο του Πλάτωνα» και θα ξημερώσει ένας καινούριος κόσμος.



ΠΗΓΗ : PERIERGAA: Νόαμ Τσόμσκι:Αυτές είναι οι δέκα τεχνικές για να σας ελέγχουν το μυαλό!!!

Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Ανακαλύφθηκε μηχανισμός που μετατρέπει το "κακό" λίπος σε "καλό"

Μηχανισμό με τον οποίο τα κύτταρα του λευκού λίπους μετατρέπονται σε κύτταρα καφέ λίπους, ανακάλυψαν επιστήμονες του Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (ΕΤΗ) της Ζυρίχης στην Ελβετία, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Nature Cell Biology. 



Η ερευνητική ομάδα του καθηγητή Κρίστιαν Βόλφρουμ, στο Ινστιτούτο Τροφών, Διατροφής και Υγείας του ΕΤΗ, στην οποία συμμετέχει και η Αλίκη Περδικάρη, έκαναν πειράματα σε ποντίκια και διαπίστωσαν ότι το ένα είδος λίπους μπορεί να μετατραπεί σε άλλο. 



Στα θηλαστικά γενικά και στους ανθρώπους ειδικότερα υπάρχουν κύτταρα καφέ και λευκού λίπους. Τα τελευταία λειτουργούν κυρίως ως "αποθήκες" ενέργειας, που γεμίζουν όταν ο οργανισμός αφομοιώνει πολλές θερμίδες και το λίπος αυτό αποθηκεύεται με τη μορφή σταγονιδίων λιπιδίων, τα οποία το σώμα κινητοποιεί όταν χρειάζεται ενέργεια. 



Από την άλλη, τα "καφέ" κύτταρα ειδικεύονται στο «κάψιμο» ενέργειας με τη μορφή λίπους και σακχάρων για να παράγουν θερμότητα. Τα νεογνά κατέχουν σημαντικές ποσότητες καφέ λίπους και το χρησιμοποιούν για να διατηρούν τη θερμοκρασία του σώματός τους. 



Πριν λίγα χρόνια ανακαλύφθηκε ότι και οι ενήλικοι συνεχίζουν να έχουν καφέ λίπος και έκτοτε οι προσπάθειες των επιστημόνων έχουν εστιαστεί στο να αυξήσουν το καφέ ("καλό") λίπος και να μειώσουν αντίστοιχα το λευκό ("κακό") λίπος, έτσι ώστε ο οργανισμός να καίει πιο πολλές θερμίδες και να χάνει βάρος.



Τόσο οι άνθρωποι, όσο και τα ποντίκια, μπορούν να προσαρμοστούν στα κρύα περιβάλλοντα, σχηματίζοντας κύτταρα καφέ λίπους μέσα στις αποθήκες των κυττάρων του λευκού λίπους. Αυτά τα "καφέ μέσα στα λευκά" κύτταρα είναι λιγότερο συχνά στα ζεστά περιβάλλοντα από ό,τι στα κρύα, ενώ η προέλευση και ο τρόπος σχηματισμού τους παραμένουν αντικείμενο επιστημονικής διαμάχης.
 


Η νέα έρευνα έδειξε ότι αυτά τα κύτταρα δημιουργούνται μέσα στις «αποθήκες» των λευκών κυττάρων από την μετατροπή μιας μερίδας των τελευταίων σε καφέ κύτταρα. Οι ερευνητές έκαναν πειράματα με γενετικά μεταλλαγμένα πειραματόζωα σε διάφορες συνθήκες θερμοκρασίας στο εργαστήριο και έδειξαν ότι, όταν έπεφτε ο υδράργυρος, τα ποντίκια σχημάτιζαν καφέ (καλά) κύτταρα) ανάμεσα στα λευκά (κακά). Όταν η θερμοκρασία ανέβαινε, αυτά τα καφέ κύτταρα γίνονταν πάλι λευκά. 



Οι επιστήμονες θεωρούν πολύ πιθανό ότι ένας παρόμοιος μηχανισμός αυτόματης μετατροπής των κυττάρων του λίπους υπάρχει και τους ανθρώπους, όταν πέφτει η θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Σύμφωνα με τον καθηγητή Βόλφρουμ, ο επόμενος στόχος θα είναι να βρεθούν τρόποι ώστε αυτή η κυτταρική μετατροπή να γίνεται πλέον με ελεγχόμενο τρόπο, είτε με νέου τύπου φάρμακα, είτε μέσω της κατάλληλης διατροφής ή με άλλη μέθοδο, με τελικό σκοπό την καταπολέμηση της παχυσαρκίας.

Πηγή: Nature Cell Biology

Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Ελληνικές πυραμίδες, αρχαιότερες των Αιγυπτιακών

Στις 9 Φεβρουαρίου του 1995 η Ακαδημία Αθηνών δια του ακαδημαϊκού κ. Π. Θεοχάρη, ανακοίνωνε τα αποτελέσματα των μετρήσεων που αφορούσαν την χρονολόγηση της πυραμίδας του Ελληνικού Αργολίδας αλλά και αυτής του Λυγουριού ( Ασκληπιείου), βασισμένη στην μέθοδο της οπτικής θερμοφωταύγειας. Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν στο εργαστήριο Πυρηνικής χρονολόγησης του τμήματος Φυσικής του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου και στο εργαστήριο Αρχαιομετρίας του ΕΚΕΦΕ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ..
Η χρονολόγηση της πυραμίδας του Ελληνικού εντοπίστηκε στο 2720 π. Χ. , με περιθώριο λάθους + - 580 χρόνια. Η αντίστοιχη χρονολογία κατασκευής της πυραμίδας του Ασκληπιείου εντοπίστηκε στα 2100 ( + - 610 έτη).
Τα αποτελέσματα αυτά αποδεικνύουν ότι η πυραμίδα του Ελληνικού προηγείται κατά 100 έτη της πρώτης αιγυπτιακής πυραμίδας ( πυραμίδα του Ζοζέρ,) 2620π. Χ. και 170 έτη παλαιότερη εκείνης του Χέοπος ( 2550 π. Χ.).
 
 
Μέσα από αυτή την έρευνα, η οποία είναι αλήθεια πως ποτέ δεν έλαβε την έκταση που θα της άρμοζε ( λες και ντρεπόμαστε για κάτι κακό που έχουμε κάνει!!!), μέσα από αυτή την έρευνα λοιπόν όχι μόνο αποδεικνύεται πως οι Έλληνες είναι οι πρώτοι κατασκευαστές πυραμίδων αλλά και αυτοί που πιθανόν να κατασκεύασαν και αυτές τις αιγυπτιακές.
Άλλωστε όταν ο αιγύπτιος σοφός της Σαϊδος λέει στον Σόλωνα πως οι Έλληνες είναι κατά χίλια χρόνια παλαιότεροι των Αιγυπτίων, τι άλλο θα μπορούσε να αποδεικνύει μια τέτοια δήλωση παρά την πολιτισμική ανωτερότητα των προγόνων μας! Αν δε, αναλογισθούμε πως ο Θαλής ο εκ Μιλήτου σοφός, ήταν αυτός που υπολόγισε για πρώτη φορά το ύψος της πυραμίδας, τότε αντιλαμβάνεσθε τα ευνόητα!!!Και ποια είναι αυτά; Μα είναι ποτέ δυνατόν να κατασκευάζεις κάτι χωρίς να γνωρίζεις τον τρόπο μέτρησης του μεγέθους του;
Πως είναι δυνατόν να γίνει αν δεν υπάρχει η αντίστοιχη μελέτη;!!! Και αν πάμε και ιστορικά ακόμη θα δούμε πως ο πρώτος βασιλιάς της Αιγύπτου ο Μήνας της δυναστείας των Μην δεν είναι τυχαίο καθόλου που το όνομά του μας παραπέμπει κατευθείαν στον Ετεοκρήτη Μίνωα!!!
Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης αναφέρει έπ’ αυτού : « …αφού κατασκεύασε τον τάφο του, έστησε έπ’ αυτού πυραμίδα τετράπλευρη και οικοδόμησε τον θαυμαζόμενο λαβύρινθο…».
Και απ’ ότι καλώς γνωρίζουμε έως σήμερα ένας ήταν ο πιο θαυμαστός λαβύρινθος και φυσικά ο πιο γνωστός, αυτός της Κρήτης ο οποίος αποτελούσε και κατ’ εξοχήν στοιχείο του Μινωικού πολιτισμού.
Ο Θ. Μανιάς στο βιβλίο του « Το Ελληνικό Πνεύμα στις πυραμίδες της Αιγύπτου» σημειώνει: « Η λέξη πυραμίς είναι γνήσια ελληνική πιθανώς προερχόμενη από τον όρο «περαμούς» ο οποίος κατά τον μαθηματικό πάπυρο του Α. H. RHINOL, εκφράζει τον άξονα της πυραμίδας ή εκ του ονόματος ενός πλακούντα κωνικού σχήματος εκ σίτου και μέλιτος προσφερόμενου από τους Ίωνες στους νεκρούς υπό το όνομα « πυραμούς».
Το όνομα λοιπόν «πυραμίς» ως λεξάριθμος περιέχει θρησκευτικές, φιλοσοφικές πεποιθήσεις και μαθηματικές γνώσεις…»Ο Τόμ Βαλλεντάϊν στο βιβλίο του « Το μυστήριο της Μεγάλης Πυραμίδας» λέει:
« Η ετυμολογία της λέξης «πυραμίδα» στα αρχαία ελληνικά σημαίνει «φωτιά στην μέση» και οι Μάγιας ονόμαζαν τις πυραμίδες «πίρουα μάνκα» που σημαίνει αποκάλυψη φωτός…».Και ο περιηγητής Παυσανίας λέει σχετικά : « Ερχομένοις δε εξ Άργος εις Επιδαύριαν εστιν οικοδόμημα εν δεξιά πυραμίδι μάλιστα εικασμένον έχει δε ασπίδας σχήμα Αργολικάς επειργασμένας.
Ενταύθα Προίτω περί της αρχής Ακρίσιον μάχη γίνεται…». Δεξιά καθώς κανείς πηγαίνει από το Αργος προς την Επιδαυρία υπάρχει οικοδόμημα που μοιάζει πολύ με πυραμίδα και έχει απεικονισμένες ανάγλυφες ασπίδες του σχήματος των αργολικών ασπίδων.
Εδώ είχε πολεμήσει ο Προίτος εναντίον του Ακρισίου για την βασιλεία, και λένε πως ο αγώνας έληξε ισόπαλος και γι' αυτό αργότερα συμφιλιώθηκαν, αφού ούτε ο ένας ούτε ο άλλος μπόρεσε να πετύχει αποφασιστική νίκη.
Λένε πως τότε πρώτη φορά συγκρούστηκαν οπλισμένοι με ασπίδες και οι ίδιοι και το στράτευμά τους. Για όσους εκατέρωθεν έπεσαν, επειδή ήταν συμπολίτες και συγγενείς. έγινε σ' αυτό το μέρος κοινός τάφος." (Μετάφραση Νικολάου Παπαχατζή, εκδ. "Εκδοτική Αθηνών").
Αξίζει να σημειωθεί η αναφορά του Παυσανία ότι η συγκεκριμένη μάχη ήταν η πρώτη που χρησιμοποιήθηκαν ασπίδες, αναφορά που δείχνει την παλαιότητα του συγκεκριμένου οικοδομήματος .
Αφού λοιπόν ο Προίτος έζησε περί το 3352 π. Χ., αν εκλάβουμε ότι ο Τρωικός πόλεμος συνέβη περί το 3100 π. Χ. , υποστηρίζονται και πολύ παλαιότερες χρονολογίες, ο Ακρίσιος που ήταν παππούς του Περσέα ιδρυτή των Μυκηνών και αφού η πρώτη οίκηση των Μυκηνών ανάγεται γύρω στην 3η χιλιετία, κατά τους σύγχρονους επιστήμονες, έχουμε λοιπόν την βίωση του βασιλιά του Άργους Ακρίσιου περί το 3285 π. Χ.
Άρα αφού ο σύγχρονός του Προίτος κατασκευάζει την πυραμίδα βλέπουμε ότι η μέτρηση του Πανεπιστημίου Αθηνων, για την ηλικία της συμφωνεί και ιστορικά αφού 2750 + 580 = 3300 π.Χ.Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία για το αν είναι αρχαιότερες οι ελληνικές πυραμίδες αυτές των αιγυπτιακών. Τόσο η επιστήμη δια των μετρικών μεθόδων όσο και οι ιστορικές πηγές, αυτό μας αποδεικνύουν.
kapodistria-httpsxolianewsblogspot
 

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

Η αποτρίχωση του μπικίνι κρύβει κινδύνους

Κίνδυνους λοιμώξεων "εγκυμονεί" η αποτρίχωση του μπικίνι, προειδοποιούν οι επιστήμονες, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο British Medical Journal.



Η αποτρίχωση με κερί ή με ξυράφι μπορεί να προκαλέσει μικροτραυματισμούς στην γραμμή του μπικίνι, αφήνοντας το δέρμα ευάλωτο σε παθογόνους μικροοργανισμούς όπως ο ιός της ευλογιάς.



Οι επιστήμονες κατέληξαν στο παραπάνω συμπέρασμα μελετώντας 30 νέους ασθενείς (έξι γυναίκες κει 24 άνδρες) με μολυσματική τέρμινθο, η οποία προκαλείται από τον ιό της ευλογιάς, οι οποίες είχαν αναζητήσει θεραπεία σε ιδιωτική κλινική της Γαλλίας, το διάστημα 2011 -2012. Το 93% των ατόμων αποτρίχωνε την περιοχή των γεννητικών οργάνων με ξυράφι (70%), με ψαλίδι (13%) ή με κερί (10%). Δέκα ασθενείς είχαν τουλάχιστον και μια άλλη δερματική πάθηση όπως, κονδυλώματα ή βακτηριακή λοίμωξη. 



Αξίζει να σημειωθεί ότι η αφαίρεση του τριχωτού του ήβης τελευταία γίνεται όλο και δημοφιλέστερη. 



Η μολυσματική τέρμινθος που εντοπίστηκε είναι μια εύκολα μεταδοτική λοίμωξη που εξαπλώνεται γρήγορα είτε δια της επαφής με την πάσχουσα περιοχή, είτε μέσω αντικειμένων όπως τα εσώρουχα ή οι πετσέτες. 



Η λοίμωξη συνήθως εκκαθαρίζεται από μόνη της χωρίς να προκαλεί συμπτώματα άλλα από κόκκινες κηλίδες στο δέρμα. Ενδεχομένως όμως οι τελευταίες να γίνουν πυώδεις και να προκαλέσουν πόνο και αιμορραγία σε περίπτωση που «σπάσουν». Στο στάδιο αυτό είναι ιδιαιτέρως αυξημένη η πιθανότητα εξάπλωση της λοίμωξης και η δημιουργία μόνιμων δερματικών βλαβών.



Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η αποτρίχωση του εφηβαίου μπορεί επίσης να αυξήσει σημαντικό τον κίνδυνο και για άλλες σοβαρές λοιμώξεις, όπως ο έρπητας των γεννητικών οργάνων. 



"Το σώμα έχει έναν αριθμό αμυντικών μηχανισμών για την πρόληψη των λοιμώξων. Μια εξ αυτών είναι το φυσιολογικό, υγιές δέρμα", εξηγεί ο Δρ Ρόμπερτ Μπροντελ, επικεφαλής του Τμήματος Δερματολογίας του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Μισισιπή. "Οι οποιεσδήποτε ανωμαλίες στο δέρμα ανοίγουν την ‘πόρτα’ στις λοιμώξεις", συμπληρώνει. 



Ο Δρ Τζόναθαν Ζενιλμαν, επικεφαλής του Τμήματος Μολυσματικών Ασθενειών στο Ιατρικό Κέντρο "Bayview" του Πανεπιστημίου "Τζονς Χόπκινς" συμφωνεί και εξηγεί ότι ο ιός του έρπητα είναι γνωστό ότι μπορεί να μεταδοθεί κατά τη διάρκεια της ερωτικής επαφής, σε περίπτωση που υπάρχει κάποιος μικροτραυματισμός του δέρματος.



Σπεύδει όμως να σημειώσει ότι η γαλλική μελέτη δεν είναι καταληκτική και ενδεχομένως να υπάρχουν και άλλοι παράγοντες κοινοί μεταξύ των μελών του δείγματος (πέραν της αποτρίχωσης) που να συντέλεσαν στον αυξημένο κίνδυνο μολυσματικής τέρμινθου.



Η Δρ Μαίρη Γκάιλ Μερκούριο, επίκουρη καθηγήτρια Δερματολογίας στο Πανεπιστήμιο Ρότσεστερ, όμως επιβεβαιώνει ότι πολύ συχνά διαπιστώνει μολυσματική τέρμινθο σε άτομα που αποτριχώνουν το εφηβαίο.



"Τους συμβουλεύω να σταματούν την αποτρίχωση μέχρι να τεθεί υπό έλεγχο η λοίμωξη, διότι ειδικά το ξύρισμα συντελεί στην εξάπλωση της", εξηγεί και συμπληρώνει ότι θα πρέπει να μελετηθεί εκτενώς το ζήτημα, ώστε να συγκριθούν οι πρακτικές αφαίρεσης των τριχών της ήβης για να εξευρεθεί εκείνη που ενέχει το μικρότερο κίνδυνο για το δέρμα.



Για παράδειγμα η αποτρίχωση με λέιζερ δεν αυξάνει τον κίνδυνο λοίμωξης διότι δεν ερεθίζει το δέρμα. Αντιθέτως, το ξύρισμα αυξάνει τον κίνδυνο μολυσματικής τέρμινθου διότι το ξυράφι εξαπλώνει τον ιό, από το ένα σημείο του μπικίνι στο άλλο.

Πηγή: British Medical Journal

Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

Tηλεόραση, το ναρκωτικό της οικογένειας

Kλινικές έρευνες έδειξαν ότι η τηλεθέαση χαλαρώνει μεν, αλλά προκαλεί παθητικότητα και χαμηλή πνευματική διέγερση που διαρκούν

Tου Γιάννη Eλαφρού

Mπαίνουμε στο σπίτι και η πρώτη μας κίνηση είναι να πατήσουμε το κουμπί του τηλεκοντρόλ. Συζητούμε με φίλους, αλλά το μάτι όλο ξεγλιστρά προς την πολύχρωμη οθόνη· δεν μπορούμε να συγκεντρωθούμε στη συζήτηση, αλλά δεν κλείνουμε και την τηλεόραση. Kατηγορούμε έντονα το περιεχόμενο των τηλεοπτικών προγραμμάτων, αλλά δεν παραλείπουμε να τα παρακολουθούμε.
Oι περισσότεροι έχουν με την τηλεόραση μια σχέση αγάπης– μίσους. Xαζοκούτι από τη μια, αλλά απαραίτητος σύντροφος στην καθημερινότητα. Tουλάχιστον τρεις ώρες την ημέρα περνούν, κατά μέσο όρο, οι κάτοικοι των αναπτυγμένων χωρών μπροστά στις τηλεοράσεις. Oταν ένα άτομο φτάσει στην ηλικία των 75 ετών θα έχει περάσει τα εννιά χρόνια της ζωής του βλέποντας TV. Πρόκειται πια για την τρίτη ανθρώπινη δραστηριότητα μετά την εργασία και τον ύπνο. Πολλοί άνθρωποι συμπεριφέρονται σαν να είναι εξαρτημένοι από τη μικρή οθόνη. ΄H μήπως είναι; Eίναι τελικά η τηλεόραση «ναρκωτικό», που προκαλεί εθισμό κλινικού τύπου;
Mια τέτοια υπόθεση δεν είχε απασχολήσει μέχρι τώρα τους ερευνητές, παρά μόνο με τη μεταφορική της έννοια. Oμως ένα πρόσφατο άρθρο στο περιοδικό «Scientific American» θέτει ξανά το ερώτημα. Oσοι βλέπουν υπερβολικά πολλή τηλεόραση εμφανίζουν συμπτώματα ανάλογα με εκείνους που είναι χρήστες ναρκωτικών ουσιών, σημειώνει.
Mάλιστα, οι συγκεκριμένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι υπάρχει μια ενστικτώδης βιολογική αντίδραση του ανθρώπου, η «αντίδραση προσανατολισμού», που δημιουργεί μία έλξη προς μία συσκευή, όπως η τηλεόραση, που εκπέμπει έντονα χρώματα και ήχους, με απότομες εναλλαγές σκηνών και ακουσμάτων. Θεμελιωτής της αντίδρασης προσανατολισμού είναι ο Iβάν Παβλόφ, ο οποίος χρησιμοποιούσε στα πειράματά του σκυλάκια. Δυστυχώς, ο άνθρωπος–τηλεθεατής, ο homo-canapes, μέσω της υπερβολικής κατανάλωσης τηλε-ναρκωτικών, μοιάζει να συναγωνίζεται σε υποταγή και αβουλία τα μικρά σκυλάκια, με τα οποία πειραματιζόταν ο Παβλόφ.

Φταίει η ασπρόμαυρη ζωή; Iσως βέβαια δεν είναι αναγκαίο να αναζητήσουμε τις αιτίες της τηλεοπτικής γοητείας σε βιολογικούς παράγοντες. «Eγχρωμη TV, ασπρόμαυρη ζωή», έγραφε ένα σύνθημα στους τοίχους. Iσως λοιπόν, πριν καταδικάσουμε την τηλεόραση, που κάτω από άλλες συνθήκες θα μπορούσε να είναι ένα μέσο ψυχαγωγικό και εκπολιτιστικό, ας προβληματιστούμε για τη μουντή και άχαρη ζωή, η οποία συχνά μοιάζει ακόμα πιο ανιαρή και χυδαία από το κάθε μπιγκ μπράδερ. Aς αντιδράσουμε για τους κοινωνικούς όρους της εργασιακής εξουθένωσης και της διαπροσωπικής απομόνωσης, που μετατρέπει και τα σκουπίδια της TV σε διαμάντια σε τιμή ευκαιρίας…
Οι επιστήμονες έχουν μελετήσει για δεκαετίες την επίδραση που έχει η τηλεθέαση στην ανθρώπινη συμπεριφορά, όπως για παράδειγμα οι συχνές στιγμές βίας. Λιγότερο όμως έχει μελετηθεί η ίδια η σαγήνη του μέσου στον άνθρωπο· δηλαδή το ίδιο το μέσο και όχι το μήνυμα. ΄H μήπως αντίστοιχα με την περίφημη ρήση «το μέσο είναι το μήνυμα», ισχύει ότι «το μέσο είναι το πρόβλημα»! Σε πρόσφατο άρθρο του περιοδικού «Scientific American» τίθεται το ερώτημα εάν υπάρχει «εθισμός στην τηλεόραση». Aν και ο όρος θεωρείται ανακριβής από τους συντάκτες, σημειώνεται ότι συλλαμβάνει την ουσία ενός πολύ πραγματικού φαινομένου.



Kαι σύνδρομο στέρησης Με ποια φαινόμενα περιγράφουν οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι την εξάρτηση από μια ουσία; Ξόδεμα πολύ χρόνου στην επαφή με την ουσία, χρησιμοποίησή της πολύ συχνότερα απ’ ό,τι θα ήθελε ο χρήστης, σκέψεις για μείωση της χρήσης ή συνεχείς ανεπιτυχείς προσπάθειες για τη μείωσή της, εγκατάλειψη σημαντικών κοινωνικών, οικογενειακών και επαγγελματικών ασχολιών και αναφορές για μια σειρά συμπτώματα στέρησης όταν σταματήσει η χρήση. Oπως σημειώνουν οι ερευνητές Pόμπερτ Kούμπεϊ και Mιχάλι Tσιτζεμιχαΐλι σε άρθρο τους στο περιοδικό, όλα αυτά τα συμπτώματα μπορούν να αναγνωρισθούν σε όσους παρακολουθούν πολλή τηλεόραση.
Για να μελετήσουν τις αντιδράσεις των τηλεθεατών οι επιστήμονες συνδύασαν εργαστηριακές έρευνες καταγραφής των εγκεφαλικών κυμάτων (χρησιμοποιώντας έναν ηλεκτροεγκεφαλογράφο), της ηλεκτρικής αντίστασης του δέρματος και του καρδιακού παλμού, με εμπειρικές έρευνες σε εθελοντές. H μέθοδός τους ονομάστηκε Μέθοδος των Δειγμάτων Εμπειρίας. Οι συμμετέχοντες φέρουν ένα μπίπερ. Οι ερευνητές τους καλούν έξι ή οκτώ φορές τη μέρα, σε τυχαίες στιγμές, για μία εβδομάδα. Oταν οι συμμετέχοντες ακούν το μπίπερ, σημειώνουν σε μία κάρτα με συγκεκριμένη φόρμα τι κάνουν εκείνη τη στιγμή και πώς ακριβώς νιώθουν.

Xαλαρωμένοι και παθητικοί Oταν οι άνθρωποι παρακολουθούν τηλεόραση δηλώνουν ότι αισθάνονται χαλαρωμένοι και παθητικοί. Το εγκεφαλογράφημα, παρόμοια, δείχνει χαμηλότερη δραστηριότητα του εγκεφάλου όταν βλέπει κανείς τηλεόραση απ’ ό,τι όταν διαβάζει, για παράδειγμα. Αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι ότι ενώ η αίσθηση της χαλάρωσης τελειώνει όταν σταματά η τηλεθέαση, η παθητικότητα και η χαμηλή πνευματική διέγερση συνεχίζονται! Αρκετά άτομα που συμμετείχαν στο πείραμα δήλωσαν ότι κλείνοντας την τηλεόραση ένιωθαν σαν αυτή να τους είχε κλέψει την ενέργεια. Υποστήριξαν, επίσης, ότι τους ήταν πολύ πιο δύσκολο να συγκεντρωθούν. Eνώ το διάβασμα, τα σπορ και τα διάφορα χόμπι βελτιώνουν τη διάθεση, η τηλεόραση δρα μάλλον αρνητικά.
Αμέσως μόλις ανοίξει κάποιος την τηλεόραση νιώθει χαλαρωμένος. Επειδή όμως αυτή η αίσθηση κρατάει όσο διάστημα παρακολουθεί την οθόνη και χάνεται αμέσως μετά, πολλοί συνδέουν τη χαλάρωση με την τηλεθέαση. Ο εθισμός στα ναρκωτικά λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο. Eνα ηρεμιστικό, του οποίου η επίδραση χάνεται γρήγορα, γεννάει μεγαλύτερη εξάρτηση από ένα άλλο που αποβάλλεται από το σώμα αργά αργά. Με τον ίδιο τρόπο οι τηλεθεατές μαθαίνουν ότι θα αισθανθούν λιγότερο χαλαροί εάν σταματήσουν να βλέπουν τηλεόραση. Η τηλεθέαση προκαλεί νέα τηλεθέαση.

Πολλοί δυσανασχετούν Kαι πού είναι το πρόβλημα, ρωτάνε ορισμένοι σχολιαστές; Oι άνθρωποι θέλουν να βλέπουν τηλεόραση και απλά πραγματοποιούν τις επιθυμίες τους. Αλλά, εάν τα πράγματα ήταν τόσο απλά, γιατί είναι τόσο πολλοί εκείνοι που δυσανασχετούν με το πόση τηλεόραση βλέπουν; Σε δύο μεγάλες έρευνες του Ινστιτούτου Γκάλοπ, το 1992 και το 1999, το 40% των ενηλίκων και το 70% των εφήβων απαντούν ότι περνούν υπερβολικά πολύ χρόνο στην τηλεόραση. Σε άλλες έρευνες, ένα 10% των ενηλίκων αυτοχαρακτηρίζονται εξαρτημένοι από την τηλεόραση.
H ειρωνεία είναι ότι εκείνοι που βλέπουν περισσότερο τηλεόραση είναι συνήθως και οι λιγότερο ικανοποιημένοι. Στην προαναφερθείσα έρευνα, άτομα που παρακολουθούσαν τηλεόραση τέσσερις ώρες την ημέρα κατά μέσο όρο ήταν λιγότερο ικανοποιημένοι από όσους έβλεπαν δύο ώρες. Συχνά υπάρχει και ένα συναίσθημα ενοχής, για το ότι δεν κάνουν κάτι πιο παραγωγικό.

«Aντίδραση προσανατολισμού» Αλλά γιατί η τηλεόραση μας κατακτά; Σύμφωνα με τους αρθρογράφους η έλξη φαίνεται να προέρχεται από τη βιολογική «αντίδραση προσανατολισμού», που πρωτοπεριγράφηκε από τον Ιβάν Παβλόφ το 1927. Πρόκειται για την ενστικτώδη αντίδραση σε κάθε ξαφνικό ερέθισμα. Αποτελεί μια κληρονομιά της εξελικτικής πορείας του ανθρώπου, μια ευαισθησία σε απότομες κινήσεις ή αρπακτικές απειλές. Τυπικές εκδηλώσεις της είναι η διαστολή των αιμοφόρων αγγείων του εγκεφάλου, η επιβράδυνση του παλμού της καρδιάς και το σφίξιμο των αιμο-αγγείων των μυών. Συνολικά, ο εγκέφαλος υπερδραστηριοποιείται, έτσι ώστε να συγκεντρώσει και να επεξεργαστεί στοιχεία της νέας κατάστασης, ενώ το υπόλοιπο σώμα ηρεμεί.
Oι απόψεις αυτές γενικεύουν μια έρευνα του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ του 1986, που μελετούσε την επίδραση των ειδικών τεχνικών του μοντάζ της τηλεόρασης (κοψίματα, ζουμ, ξαφνικοί ήχοι, αλλαγές οπτικών γωνιών κ.λπ.) στην αντίδραση προσανατολισμού. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό, αφού φάνηκε ότι αυτά τα τρικ επιδρούν στην ενεργοποίηση των εγκεφαλικών κυμάτων. «Είναι η μορφή και όχι το περιεχόμενο που κάνει την τηλεόραση μοναδική», υπογράμμισαν οι ερευνητές.

Mπορεί να γίνει επικίνδυνη Aλλά από τότε οι επιστήμονες έχουν προχωρήσει. Μία έρευνα του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα έδειξε ότι αμέσως έπειτα από ένα ερέθισμα προσανατολισμού ο καρδιακός ρυθμός ανεβαίνει για τέσσερα με έξι δευτερόλεπτα, ενώ διαρκείς επεμβάσεις με μουσική και αλλαγές στο μοντάζ μπορεί να μονιμοποιήσουν τις καταστάσεις. Παρόμοιες είναι οι επιδράσεις και των βίντεο-γκέιμς. Το 1997, 700 παιδιά στην Ιαπωνία οδηγήθηκαν ταυτόχρονα στο νοσοκομείο, υποφέροντας από «επιληπτική κρίση η οποία προκλήθηκε από οπτικά φαινόμενα». Aιτία ήταν μία εκπομπή Πόκεμον που παρακολουθούσαν στην τηλεόραση. Kάτω από ορισμένες συνθήκες λοιπόν η υπερβολική τελεθέαση μπορεί να γίνει και άμεσα επικίνδυνη.
Αν και πολλά από τα προβλήματα που προκαλεί η υπερβολική τηλεθέαση μοιάζουν με αυτά της εξάρτησης, πολλοί επιστήμονες δεν δέχονται τον όρο. Ο Ρόμπερτ Ντ. Μακιλγουέρθ, από το Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα, υποστηρίζει ότι «απέχει ακόμα από το να χαρακτηριστεί κλινική περίπτωση σημαντικής βλάβης». Αλλά άσχετα από το εάν οι επιστήμονες θα κατατάξουν ή όχι κάποιους στην κατηγορία των τηλε-εθισμένων, το σίγουρο είναι ότι εκατομμύρια άνθρωποι δεν μπορούν να ελέγξουν το πόση ώρα περνούν μπροστά στο χαζοκούτι.

Ποια συμπτώματα παρουσιάζουν οι τηλε-εξαρτημένοι Ποιες είναι οι επιδράσεις στη συμπεριφορά όσων βλέπουν πολλή τηλεόραση; Ο Ρόμπερτ Ντ. Μακιλγουέρθ μελέτησε όσους δηλώνουν σε έρευνες ότι αισθάνονται εθισμένοι από την τηλεόραση. Σύμφωνα με τα συμπεράσματά του οι τηλε-εξαρτημένοι βαριούνται πιο εύκολα, δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν, συμμετέχουν πολύ λιγότερο σε κοινωνικές και αθλητικές δραστηριότητες, ενώ είναι παχύτεροι από όσους βλέπουν λιγότερο τηλεόραση. Πολλοί από αυτούς δήλωσαν ότι ανοίγουν την τηλεόραση όταν θέλουν να αποφύγουν δυσάρεστες σκέψεις.
Εδώ προκύπτει το γνωστό δίλημμα: «Κολλάνε» οι άνθρωποι στην TV επειδή βαριούνται και νιώθουν μοναξιά ή αρχίζουν να βαριούνται και να αισθάνονται μόνοι επειδή βλέπουν υπερβολικά πολλή τηλεόραση; Eίναι φανερό ότι οι αιτίες της τηλε-μανίας πρέπει να αναζητηθούν στην πραγματική ζωή. Aλλά από κει και πέρα το ίδιο το αποτέλεσμα μετατρέπεται σε αιτία. Πριν από 25 χρόνια ένας μελετητής από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας μελέτησε τις συνέπειες της εισόδου της TV σε μια ορεινή κοινότητα στην οποία δεν υπήρχε μέχρι τότε μικρή οθόνη. H δημιουργικότητα και η ικανότητα των ανθρώπων να αντιμετωπίζουν προβλήματα έπεσε.
Για πολλούς, οι πιο εμφανείς ομοιότητες μεταξύ εθισμού στην τηλεόραση και εξάρτησης από τα ναρκωτικά παρουσιάζονται σε όσους μειώσουν την τηλεθέαση. Πριν από σαράντα χρόνια, μελετήθηκαν στο Σικάγο οικογένειες των οποίων οι συσκευές χάλασαν. Τότε δεν υπήρχε παρά μόνο μία τηλεόραση σε κάθε σπίτι, έτσι η επαφή με τον μαγικό κόσμο της TV διακοπτόταν. «Η οικογένεια γυρνούσε γύρω γύρω, όπως μία κότα χωρίς κεφάλι. Συχνά ούρλιαζαν ο ένας στον άλλο, ενώ δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα άλλο, ούτε καν να παίξουν. Hταν τρομερό. Η τηλεόραση ήταν κομμάτι του εαυτού τους»! Hδη πριν από σαράντα χρόνια... Παρόμοια συμπτώματα παρουσιάστηκαν σε οικογένειες (όχι σε όλες) που δέχτηκαν να μπουν σε κάποιο πρόγραμμα διαβίωσης χωρίς τηλεόραση. Aν και η διάρκεια δεν ήταν μεγάλη, ένας μήνας ή μία εβδομάδα, μερικοί δεν άντεξαν και διέκοψαν το πρόγραμμα, χάνοντας και τη σχετική αμοιβή.
Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί κάποιος να απεξαρτηθεί από την υπερβολική κατανάλωση τηλεοπτικού θεάματος. «Συνήθως οι πρώτες μέρες, η πρώτη εβδομάδα, είναι δύσκολες. Μετά αναπτύσσονται άλλου τύπου δραστηριότητες», υποστηρίζει ο Τσαρλς Γουίνικ, του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_17/03/2002_19215

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

«ΟΠΛΟ» ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗΣ ΤΟ ΜΗΛΟ

 


15Όλοι γνωρίζουμε τη φράση «ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα». Φαίνεται όμως πως ένα μήλο την ημέρα κάνει και τη χοληστερόλη πέρα.

Η αυξημένη χοληστερίνη ή υπερχοληστερολαιμία έχει ένα σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της αθηροσκλήρωσης. Επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει αυξημένα περιστατικά αθηροσκλήρωσης σε άτομα με αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης.

Η αυξημένη κακή LDL χοληστερόλη και η μειωμένη καλή HDL αποτελούν σημαντικούς παράγοντες κινδύνου στην ανάπτυξη αθηροσκλήρωσης. Οι αθηρωματικές πλάκες αποφράσσουν τις αρτηρίες και αποτελούν έδαφος για τη δημιουργία θρόμβων αίματος.

Ένας μεγάλος θρόμβος μπορεί να αποφράξει τελείως την αρτηρία και να διακοπεί η ροή αίματος. Η διακοπή αίματος στις στεφανιαίες αρτηρίες της καρδιάς μπορεί να προκαλέσει αιφνίδιο καρδιακό επεισόδιο, ενώ σε αρτηρίες που στέλνουν αίμα στον εγκέφαλο, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Το 60% των εμφραγμάτων του μυοκαρδίου δημιουργούνται από τη ρήξη των αθηρωματικών πλακών και τη θρόμβωση.

Σε μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ γύρω από τη δράση του μήλου ενάντια στη χοληστερόλη, διαπιστώθηκε ότι η καθημερινή κατανάλωση ενός μήλου οδήγησε στη μείωση της οξειδωμένης μορφής της κακής LDL χοληστερόλης.

Η έρευνα διήρκεσε 4 εβδομάδες και οι ερευνητές χορήγησαν σε άτομα μέσης ηλικίας είτε ένα μήλο την ημέρα, είτε πολυφαινόλες (φυσικά αντιοξειδωτικά) από μήλο σε μορφή κάψουλας, είτε ένα εικονικό χάπι. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι το μήλο, και όχι τόσο οι πολυφαινόλες του σε μορφή κάψουλας, κατάφεραν να μειώσουν την οξειδωμένη μορφή της LDL χοληστερόλης κατά 40%.

Η LDL χοληστερόλη συσσωρεύεται στα εσωτερικά τοιχώματα των αρτηριών, δημιουργώντας τις αθηρωματικές πλάκες και τελικά τη στένωση, και θεωρείται ένας από τους κύριους παράγοντες κινδύνου για καρδιοπάθεια.

Η δράση αυτή του μήλου οφείλεται κυρίως στις πολυφαινόλες του, φαίνεται όμως ότι οι πολυφαινόλες από μόνες τους δεν έχουν το ίδιο αποτέλεσμα όσο ένα ολόκληρο μήλο. Μια πιθανή εξήγηση, είναι ότι στο μήλο υπάρχουν και διάφορα άλλα συστατικά, τα οποία δρουν συνεργιστικά στην αντιμετώπιση της χοληστερόλης, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο για τη δημιουργία της αθηροσκλήρωσης και τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Επίσης, η απορρόφηση των πολυφαινολών από τον οργανισμό είναι μεγαλύτερη όταν καταναλώνονται μαζί με το μήλο παρά από μόνες τους.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η δράση του μήλου κατά της χοληστερόλης είναι μεγαλύτερη και από τα αντιοξειδωτικά άλλων τροφών, όπως της ντομάτας και του πράσινου τσαγιού.

Τα αντιοξειδωτικά είναι φυσικά συστατικά των τροφών, τα οποία αναστέλλουν την οξείδωση, η οποία καταστρέφει τα κύτταρα και επεμβαίνει στη φυσιολογική λειτουργία του μεταβολισμού. Τα φρούτα και τα λαχανικά είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά και θωρακίζουν τον οργανισμό ενάντια στην καταστροφική δράση των ελευθέρων ριζών και της οξειδωτικής τους δράσης. Τα αντιοξειδωτικά φαίνεται πως μειώνουν την οξείδωση της LDL χοληστερόλης και αναστέλλουν τη δράση της στην δημιουργία αθηροσκλήρωσης.

Η έρευνα αυτή είναι ενθαρρυντική για την αντιμετώπιση της χοληστερόλης, αφού καταλήγει στο ότι με μια απλή διατροφική παρέμβαση στη ζωής μας, όπως είναι η κατανάλωση ενός μήλου ημερησίως, μπορούμε να μειώσουμε την πιθανότητα ανάπτυξης καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Και άλλες μελέτες γύρω από την ευεργετική δράση του μήλου στη χοληστερόλη επιβεβαιώνουν τα παραπάνω αποτελέσματα και ενισχύουν την άποψη ότι ένα μήλο την ημέρα αποτελεί σημαντικό βήμα στη μείωση της κακής χοληστερόλης.

Καταναλώστε λοιπόν ένα μήλο την ημέρα για να επωφεληθείτε της δράσης του ενάντια στη χοληστερόλη και όχι μόνο.
 
http://www.agioritikovima.gr/ugeia/16791-oplo-kata-tis

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Οι αλκυονίδες μέρες και ο μύθος της αλκυόνης



"Αλκυονίδες ημέρες"σημαίνει το διάλειμμα γαλήνης, μία ανάπαυλα, μέσα σ' ένα πολυτάραχο βίο, ένα διάστημα χρονικό όπως είναι ο Χειμώνας. Ως Αλκυονίδες μέρες ονομάζονται από τους Έλληνες συνηθέστερα ημέρες του Ιανουαρίου κατά τις οποίες επικρατεί ωραίος καιρός με ηλιοφάνεια.
Η ονομασία αυτή είναι αρχαία ελληνική και προέρχεται από τον Αριστοτέλη.


Ποιά είναι όμως η Αλκυόνη; Ένας μύθος μας λέει πως ήταν θυγατέρα του Θεού των Ανέμων Αίολου και της Αγχιάλης και σύζυγος του Κήϋκα, γιού του Εωσφόρου (ο φέρων το Φώς) ή του Έσπερου και της νύμφης Φιλωνίδας. Από υπεροψία, όμως, κατά πως λέει η παράδοση αυτοκολακεύονταν και ονόμαζαν τους εαυτούς τους Δία και Ήρα. Γι' αυτή τους την συμπεριφορά ο Δίας τους τιμώρησε! και τους μεταμόρφωσε σε πουλιά της θάλασσας. Επειδή, όμως, η μεταμορφωθείσα Αλκυόνη σάν θαλασσοπούλι έκαμνε (και κάμνει) τη φωλιά της κοντά στις ακτές, οι νεοσσοί της αρπάζονταν από τα κύματα λόγω της θαλασσοταραχής.


Βλέποντας την ο Δίας έδειξε ευσπλαχνία για την κλαίουσα Αλκυόνη, την λυπήθηκε και απαγόρεψε τους ανέμους να πνέουν τις μέρες τις επώασης (του κλωσσήματος) για δεκατέσσερις ημέρες (επτά δηλαδή ημέρες πριν την μικρότερη μέρα του χρόνου και επτά μετά απ' αυτήν, κατά τις χειμερινές τροπές του Ήλιου) για να προλάβουν οι νεοσσοί αφού γεννηθούν, να αναπτυχθούν μέσα στο καταχείμωνο.




Οι μέρες, λοιπόν, αυτές ονομάσθηκαν Αλκυονίδες ή Αλκυόνιοι. Πράγματι αυτή η χρονική ανάπαυλα των ταραγμένων χειμωνιάτικων ημερών συμπίπτει με τις μέρες του Γενάρη, όπου γλυκαίνει! λίγο ο καιρός. Ζεί στις χώρες της εύκρατης ζώνης, Ευρώπη και στις δυτικές περιοχές της Ασίας. Στην Πατρίδα μας συναντάται σε μέρη όπου υπάρχουν άφθονα ποταμίσια νερά και λίμνες μαζί (π.χ. Ακαρνανία, Βιστωνίδα, Κερκίνη κ.α. ). Έρχεται περί τα τέλη Αυγούστου και φεύγει κάπου τον Μάρτη.Τρέφεται αποκλειστικά με ψάρια που τα συλλαμβάνει ενώ κάθεται υπομονετικά πάνω σε πασσάλους η ξερόκλαδα, και με ασύλληπτη ταχύτητα βουτά και τα πιάνει με το ευθύ και τετραπλευρικό της ράμφος, και πάλι από την αρχή. Είναι όμορφο φανταχτερό πουλί με πλούσια χρωματιστά φτερά με κυρίαρχο το γαλαζοπράσινο.


Από καθαρά μετεωρολογική άποψη οι αλκυονίδες ημέρες ως ημέρες καλοκαιρίας εξηγούνται από το γεγονός ότι στο γεωγραφικό πλάτος που βρίσκεται η Ελλάδα μέχρι το γεωγραφικό πλάτος κυρίως της βορειοανατολικής Ευρώπης, κατά την περίοδο του Χειμώνα παρατηρείται η αυτή βαρομετρική πίεση (εξίσωση πίεσης) με συνέπεια αφενός να μη δημιουργούνται άνεμοι αφετέρου και ο καιρός να είναι μεν ψυχρός αλλά και ηλιόλουστος, λόγω της αντικυκλωνικής κατάστασης.


Αυτό όμως δεν σημαίνει πως κάθε χρόνο υπάρχουν Aλκυονίδες ημέρες. Υπάρχουν και έτη που έλλειψαν τελείως όπως το 1947, αλλά και οι ημερομηνίες έναρξης και λήξης και διάρκεια αυτών δεν είναι σταθερές. Συνηθέστερα όμως καλύπτουν σχεδόν το δεύτερο ήμισυ του Ιανουαρίου. Παρόλα αυτά αλλοι επιμένουν να αποδίδουν την διάρκειά τους σε διαστήμα 14 αίθριων ημέρων, από τις 15 Δεκεμβρίου έως 15 Φεβρουαρίου στην Ελλάδα, στην καρδιά του χειμώνα.

Μικροί- Μεγάλοι στην Disneyland

Ενας all time classic προορισμός για επισκέπτες όλων των ηλικιών
Το Disneyland Resort Paris είναι ένα γιγάντιο πάρκο με πέντε θεματικές ζώνες.
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΝΤΙΛΣΙΖΙΑΝ

Kαι ξαφνικά, το καρότσι του ορυχείου με ιλιγγιώδη ταχύτητα και πάνω σε απότομες στροφές επιταχύνει. Αστραπιαία περιστρέφεται στις κυκλικές ράγες, επανέρχεται ως διά μαγείας στην ευθεία του ναού. Και κάπου στη μέση μιας αχανούς ζούγκλας, διασχίζει διαδοχικά απόκρημνους γκρεμούς. Κάπως έτσι, σου «κόβεται» η ανάσα και πρωταγωνιστείς σε ταινία ως ένας άλλος παιδικός ήρωας (σ.σ. κατά προτίμηση, ο Ιντιάνα Τζόουνς). Αλλωστε, μόνο μετά την αποβίβαση από το τρένο και με την αδρεναλίνη στο «κόκκινο», κατανοείς γιατί το εν λόγω παιχνίδι -«Ο Ιντιάνα Τζόουνς και ο Ναός του Κινδύνου»- είναι ένα από εκείνα που ο χάρτης στην είσοδο της Adventureland «τσεκάρει» με την υποσημείωση: «Μη φύγετε χωρίς να επισκεφτείτε»!
Ο λόγος για την Disneyland Resort Paris, δηλαδή το γιγάντιο πάρκο με τις πέντε θεματικές ζώνες, τα 5.800 δωμάτια των επτά θεματικών ξενοδοχείων, τα 56 καταστήματα, τα 69 θεματικά εστιατόρια και, φυσικά, με τους κεντρικούς ήρωες του Walt Disney που παίρνουν σάρκα και οστά και σε ακολουθούν σε κάθε σου βήμα. Ο αριθμός των επισκεπτών της από το 1992 -πρώτο έτος λειτουργίας- μέχρι σήμερα «υπερβαίνει τα 200 εκατομμύρια και μόνο το 2008 ξεπέρασαν τα 15,3 εκατομμύρια», λέει χαρακτηριστικά ο Ζαν-Νταβίντ Μαρκ, υπεύθυνος επικοινωνίας ενός από τους πολυπληθέστερους σε Γαλλία και Ευρώπη τουριστικούς πόλους έλξης.
Αρκεί κανείς να βρεθεί 4 η ώρα το απόγευμα στη Main Street για να έχει πλήρη εικόνα. Εκεί όπου όλες οι ηλικίες (σ.σ. συναντάς άπειρες κούνιες με μωρά μέχρι και αρκετούς συνταξιούχους) συνωστίζονται στις δύο πλευρές του πεζοδρομίου κάνοντας χώρο στα άρματα των Μίκι, Μίνι, Γκούφι, Ντάμπο, Ντόναλντ, Πλούτο, Πίτερ Παν, Πειρατών της Καραϊβικής, Τσιπ και Ντέιλ και όλων των βασικών παιδικών ηρώων, που μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων κάνουν την ημερήσια παρέλασή τους. Είναι η ώρα που ο παραμυθόκοσμος του Disney μεταλλάσσεται σε πραγματικότητα!
Και όλα αυτά, 32 χλμ. από το κέντρο του Παρισιού, δηλαδή 40 λεπτά με το ρολόι από την Αψίδα του Θριάμβου και μόλις 50 λεπτά από το Μπιγκ Μπεν, χάρη στο σταθμό Marne-la-Vall?e/Chessy TGV που «αφήνει» μπροστά στην είσοδο του Disney Village. Παρά την οικονομική κρίση, η κίνηση στην Disneyland δεν έχει μειωθεί στο ελάχιστο. Μάλιστα, αρκετά νεόνυμφα ζευγάρια την επιλέγουν ως τόπο για μήνα (ή, τουλάχιστον, κάποιες ημέρες) του μέλιτος.
Αν και αίσθηση κάνει η απουσία του περίφημου Σκρουτζ Μακ Ντακ (ίσως λόγω της κρίσης να το έχει «σκάσει» μαζί με τις λίρες του), δεν φεύγει ο επισκέπτης χωρίς «Ταξίδι» με τον Πίτερ Παν, δεκάλεπτη κρουαζιέρα σε σπήλαιο με τους Πειρατές της Καραϊβικής, ατμοσφαιρική ξενάγηση στη Frontierland με το ποταμόπλοιο Queen Mary και, για τους περισσότερο τολμηρούς, ένα λεπτό τρόμου στο ομώνυμο «Ασανσέρ του Τρόμου» - με «δώρο-έκπληξη» πανοραμική θέα της Disneyland. Αυτά είναι μερικά μόνο από τα παιχνίδια πάνω στον αχανή χάρτη επιλογών κάθε επισκέπτη.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Σε ορισμένα παιχνίδια, απαγορεύεται αυστηρά η είσοδος σε εγκύους και σε όσους πάσχουν από καρδιά και πίεση.
ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ: Ανάρπαστα γίνονται τα λεγόμενα «fast pass» -το γνωστό «γρηγορόσημο» για εμάς- που κυκλοφορούν σε περιορισμένο αριθμό και με τα οποία κανείς μπορεί να αποφύγει πολύωρη αναμονή σε ουρές.
ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ: Το πρωινό γεύμα σε ένα από τα ξενοδοχεία της Disneyland, όπως το Newport Bay Club με τα 1.093 δωμάτια (σ.σ. το δεύτερο μεγαλύτερο της Ευρώπης), μοιάζει με ξέφρενο παιδικό πάρτι σε ανατολίτικο παζάρι.
ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ: Η Disneyland δεν είναι ανοιχτή μόνο τις 365 ημέρες, αλλά και τις 365 νύχτες του έτους. Για παράδειγμα, βράδυ στην ντίσκο Hurricane δεν πέφτει ούτε για αστείο καρφίτσα. Τόσο κόσμο έχει.

Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:
www.booking.com

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

10 μαθήματα ζωής που παίρνουμε από τα παιδιά μας


Νομίζουμε ότι μεγαλώνουμε εμείς τα παιδιά μας, όμως από πολλές απόψεις εκείνα δείχνουν σε εμάς μερικές από τις πιο μεγάλες αλήθειες της ζωής.

Όταν εσείς αρχίζετε να πιστεύετε ότι δεν υπάρχει πια τίποτα συναρπαστικό, εκείνο ανακαλύπτει έκθαμβο το θαύμα της φύσης στα φτερά μιας πεταλούδας. Όταν εσείς αγχώνεστε για να οργανώσετε και την παραμικρή λεπτομέρεια της καθημερινότητας, εκείνο χοροπηδάει αμέριμνο μέσα σε μια γούβα με νερό της βροχής γιατί… έτσι του ήρθε. Κι ενώ εσείς παραιτείστε από την προσπάθεια να διεκδικήσετε κάτι που θέλετε, εκείνο προσπαθεί για εκατοστή φορά να στήσει το κάστρο του που συνέχεια πέφτει κάτω. Τα παιδιά αξίζουν την επιβράβευση μόνο και μόνο για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τη ζωή. Κι αν τα παρακολουθήσουμε προσεκτικά, μπορούμε κι εμείς οι ενήλικες να πάρουμε πολύ σημαντικά μαθήματα. Όπως…

1. Ο επιμένων νικά
Τα μικρά παιδιά δεν τα παρατάνε ποτέ. Ακόμα κι αν εσείς συχνά εκνευρίζεστε από την επιμονή τους να σας πείσουν να φτιάξετε το ίδιο παζλ ξανά και ξανά, οφείλετε να παραδεχτείτε ότι το πείσμα τους πολλές φορές βγαίνει σε καλό. Φανταστείτε πόσα πράγματα μπορεί να είχατε πετύχει στη δουλειά ή στην προσωπική σας ζωή εάν είχατε επιμείνει λίγο περισσότερο.
Tip: Ποτέ μην αποπαίρνετε το παιδί όταν σας ζητάει να του διαβάσετε ξανά το αγαπημένο του παραμύθι. Η επανάληψη είναι το κλειδί για την ανάπτυξη του εγκεφάλου του.

2. Ο κόσμος μας είναι υπέροχος
Κάθε μέρα τα παιδιά ανακαλύπτουν κι ένα καινούργιο θαύμα. Ένα λουλούδι με «τέεεεεελεειο χρώμα», μια χιονισμένη μέρα, ακόμα και η διαδρομή του μετρό μπορούν μέσα από την παιδική ματιά να οδηγήσουν κι εμάς σε έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο θεώρησης της ζωής.
Tip: Προσπαθήστε να δείτε τα πράγματα από τη σκοπιά ενός παιδιού και μοιραστείτε μαζί του το θαύμα της φύσης.

3. Το γέλιο είναι σημαντικό
Τα παιδιά γελάνε πολύ –περισσότερες από 400 φορές την ημέρα. Αντίθετα, ένας ενήλικας γελάει κατά μέσο όρο 15 φορές την ημέρα. Ζώντας με ένα παιδί, είναι μια καλή ευκαιρία να μάθετε να γελάτε περισσότερο, κάτι που αποδεδειγμένα θα κάνει καλό όχι μόνο στη διάθεση αλλά και στην υγεία σας. Σύμφωνα με έρευνες, το γέλιο βοηθάει τη λειτουργία της καρδιάς, αυξάνοντας την κυκλοφορία του αίματος και βελτιώνοντας τη μεταφορά του οξυγόνου, ενώ παράλληλα θρέφει τους ιστούς σε όλο το σώμα και ρίχνει την αρτηριακή πίεση. Μάλιστα, οι γυναίκες φαίνεται να επωφελούνται περισσότερο από τη δράση του σε σχέση με τους άντρες.

4. Ζούμε το παρόν
Τα παιδιά δεν στεναχωριούνται ποτέ για κάτι που έγινε παλιότερα ούτε αγχώνονται για το τι πρόκειται να συμβεί σε μία ώρα, πόσο μάλλον για το τι θα τους ξημερώσει αύριο. Ζώντας το παρόν καταφέρνουν να απολαμβάνουν την κάθε στιγμή.
Tip: Ακριβώς επειδή τα παιδιά ζουν στο «εδώ και τώρα», πολλές φορές αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να μεταβούν από τη μια κατάσταση στην άλλη. Έτσι, είναι πολύ πιθανό να αντιδράσουν εάν τους ζητήσετε να σταματήσουν ΤΩΡΑ το παιχνίδι για να καθίσουν στο τραπέζι για φαγητό. Η λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι να τα προειδοποιείτε κάθε φορά, ορίζοντας το χρονικό περιθώριο που τους δίνετε για να κάνουν αυτό που ζητάτε. Π.χ., «σε πέντε λεπτά θα κλείσεις την τηλεόραση και θα κάνουμε μπάνιο».

5. Πάντα προχωράμε μπροστά
Ένα παιδί δεν κρατάει ποτέ κακία σε κανέναν. Όποιος κι αν ήταν ο λόγος που το έκανε να «χτυπιέται» στο πάτωμα, μετά από λίγα λεπτά θα είναι σαν να μη συνέβη ποτέ.
Tip: Όσο άτακτο κι αν ήταν το παιδί, όσο έντονα κι αν χρειάστηκε να το μαλώσετε, φροντίστε μόλις λήξει η περίοδος τιμωρίας να του δείξετε ότι δεν κρατάτε κακία. Το να θυμίζετε συνεχώς στο παιδί παλιότερες άσχημες συμπεριφορές του δεν θα σας προσφέρει τίποτα. Αντίθετα, ένα φιλί και μια ζεστή αγκαλιά θα σας βοηθήσει και τους δύο να κάνετε μια καινούργια αρχή.

6. Η «αποτυχία» είναι απλά μια λέξη
Οι ενήλικες φοβόμαστε την αποτυχία και δεν διστάζουμε να αρνηθούμε να ασχοληθούμε με κάτι μόνο και μόνο από το φόβο μήπως δεν το κάνουμε καλά. Την ίδια στιγμή, το παιδί μας δεν έχει τέτοιες ανησυχίες και δηλώνει με τεράστια ευκολία «μάστορας», επειδή μόλις απέκτησε το πρώτο του κατσαβίδι. Όμως, μέσα από τις δοκιμές και τα λάθη, είναι βέβαιο ότι θα πάρει πολλά μαθήματα.
Tip: Προσπαθήστε να τιθασεύσετε την παρόρμησή σας να το προφυλάξετε από οτιδήποτε και μην παρεμβαίνετε κάθε φορά που πάει να κάνει κάτι στραβά. Αφήστε του το χώρο και το χρόνο που χρειάζεται για να επεξεργαστεί μόνο του μια κατάσταση. Κι αν στην προσπάθειά του να διορθώσει το λάθος του αρχίσει να εκνευρίζεται, προτείνετέ του κάποιες λύσεις, αποφεύγοντας να διορθώσετε τα πράγματα για λογαριασμό του.

7. Τα συναισθήματα πρέπει να εκφράζονται
Οι αγκαλιές, οι τρυφερές κουβέντες και οι εκφράσεις αγάπης δεν είναι ποτέ αρκετές για ένα παιδί. Όμως όσο πιθανό είναι να αφήσει το παιχνίδι του για να σας δώσει ένα ρουφηχτό φιλί, άλλο τόσο πιθανό είναι να ξεσπάσει σε κλάματα ή φωνές. Το να μάθει να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του είναι σημαντικό κομμάτι της πορείας ενός παιδιού προς την ενηλικίωση.
Tip: Είναι πιο εύκολο για ένα παιδί να μάθει σταδιακά να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του όταν αντιληφθεί τι ακριβώς είναι αυτό που νιώθει κάθε φορά. Εάν, για παράδειγμα, έχει θυμώσει επειδή κάποιο άλλο παιδί πήρε τα παιχνίδια του, εξηγήστε του ότι είναι λογικό να νιώθει θυμό, αλλά αυτό δεν του επιτρέπει να χτυπάει ή να δαγκώνει. Μην αμφισβητήσετε αυτό που νιώθει, αλλά βοηθήστε το να το διαχειριστεί.

8. Η αγάπη δεν ζητάει ανταλλάγματα
Ελάχιστες είναι οι σχέσεις ανάμεσα στους ενηλίκους που βασίζονται στην ανιδιοτελή αγάπη. Όμως αυτό ακριβώς είναι που νιώθει το παιδί σας για εσάς. Εκείνο δεν χρειάζεται αποδείξεις, ανταλλάγματα ή συγκεκριμένες συνθήκες για να αγαπήσει.
Tip: Είναι σημαντικό για το παιδί να ξέρει ότι κι εσείς το αγαπάτε με τον ίδιο τρόπο. Μην μπείτε ποτέ στον πειρασμό να «αρνηθείτε» την αγάπη σας εξαιτίας μιας κακής πράξης του.

9. Ζήτω ο αυθορμητισμός
Έτσι δρα το παιδί… αυθόρμητα. Δεν χρειάζεται να έχει επενδύσει ώρες συλλογισμών πριν από κάθε του πράξη, ούτε νοιάζεται πολύ για τις συνέπειες. Εννοείται ότι το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει με εμάς τους μεγάλους. Πολύ συχνά πιεζόμαστε από το βάρος των ενδεχόμενων συνεπειών τόσο, που προτιμάμε να μην αφήνουμε τίποτα στην τύχη. Κι όμως… Σκεφτείτε πόσο χαλαρωτικό θα ήταν να μπορούσαμε πού και πού να αφήσουμε στην άκρη αυτά που πρέπει και να κάνουμε απλώς ό,τι μας αρέσει.
Tip: Μερικές φορές ο αυθορμητισμός του παιδιού μπορεί να βρει ακραίους τρόπους έκφρασης. Όπως, για παράδειγμα, όταν αρνείται να φορέσει τα ρούχα που του διαλέξατε για να πάει στο νηπιαγωγείο. Σε αυτή την περίπτωση είναι στο χέρι σας να αποφασίσετε για ποιους λόγους αξίζει να καταπιέσετε τον αυθορμητισμό του και για ποιους όχι. Με άλλα λόγια, σίγουρα δεν θα του επιτρέπατε να βάλει το μαγιό του για να πάει στο σχολείο, όμως στ’ αλήθεια πειράζει τόσο πολύ να είναι ντυμένος Batman στην επίσκεψη στο σπίτι της γιαγιάς;

10. Μερικά πράγματα αξίζουν κι ένα «μπράβο»
Ο πιο εύκολος και αποτελεσματικός τρόπος για να «φέρετε στα νερά σας» ένα παιδί είναι χρησιμοποιώντας ως μέσο τον έπαινο. Πείτε του «μπράβο» που τρώει το φαγητό του σαν μεγάλος, κι αμέσως θα πιάσει το πιρούνι, ακόμα κι αν μέχρι εκείνη τη στιγμή αρνιόταν να κατεβάσει μπουκιά. Όμως στον κόσμο των μεγάλων ο έπαινος και η ενθάρρυνση είναι στοιχεία που σπάνια αξιοποιούμε, πιστεύοντας ίσως πως αρκεί να διεκπεραιώνεις τις υποχρεώσεις σου. Κι όμως, πού και πού είναι ωραίο να λες και να ακούς ότι κάτι έχεις κάνει καλά.
Tip: Τα παιδιά έχουν ανάγκη την προσοχή σας, ακόμα κι όταν τη διεκδικούν με λανθασμένο τρόπο. Προσπαθήστε να τα επαινείτε συχνά για τις σωστές συμπεριφορές, αλλά μη δίνετε ιδιαίτερη έμφαση σε ό,τι δεν θα θέλατε να επαναλάβει.

πηγή: in.gr