"Και τί είναι πια ο άνθρωπος, που τόσο τον μεγεθύνεις; Που στρέφεις επάνω του όλην Σου την προσοχή; Που κάθε μέρα τον εξετάζεις, και κάθε στιγμή τον δοκιμάζεις; Δε θ' αποστρέψεις ποτέ από μένα το βλέμμα Σου, δε θα μ' αφήσεις ποτέ ήσυχο, έστω και για μια στιγμή; Κι αν έκανα λάθη, σε Σένα, που τα πάντα βλέπεις, ποιό κακό προξένησα; Γιατί μ' έβαλες σημάδι; Τόσο πολύ σε ζορίζω; Γιατί δεν συγχωρείς τα ολισθήματά μου και τις αμαρτίες μου; Εμένα, που σε λίγο καιρό θα είμαι σκόνη... Θα με ψάχνεις, μα δε θα υπάρχω πια..."
Η Παλαιά Διαθήκη, Ιώβ 7:17 -
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου